🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۶/۰۶/۲۶ |
| تعداد شعر: | 343 |
| تعداد مطالب: | 62 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۱/۲۷ |
هزار ترانه ی تلخ آبم
از سر گذشت…
دشت از بی نواییم
پر می گشت…
در غرقه ، غرقه ی موج های خفن
دستان بی کسی
دنبال خاطرات تو می گشت ،فقط!
ببین زلال باران هم
با عریانیم چها…
از همه بدتر
سلبرتی و سلفی های ناک خطر
تا مغز استخوانم لرز می رفت
میان همه ی نوشانوش
این سیاهی و سیلاب بود
که مرا بر دوش
و
لای آغوش لای مالخود می کرد…
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود مجدد جناب مانا خیلی خیلی از لطف شما ممنونم که با صبر و حوصله به
سلام حمیدجان در این مورد یک داستان کوتاه برایتان تعریف می کنم : روزی یک نفر از
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود جناب مانای عزیز از اینکه وقتتان را می‌گیرم عذرخواهی می‌کنم اما بدلیل اینکه شما مطالعات
سلام افلاطونیان معتقد بودند که ورای این عالم که مجاز است ، عالم دیگری نیز هست
سپاس گذار رحمت و زحمتی هستم که کشیدید خانم عبدلی عزیز و بی تردید سعی
فروردین 18, 1398
درودها استادم
زیر این شعر پر درد چه میتوان نوشت
امید که دل آسمان به رحم آید
ورنه . . .🌹🌹🌹🌹🌹
پاسخ
فروردین 18, 1398
سلام و درود
آسمان هم به رویمان آوار
آب؟ دل دگر از او بیزار
سپاس از اینکه درد را خوب می فهمید
در پناه خدا 🌿🙏👏🌿
پاسخ
بستن فرم