من از تو عُذر می خواهم :

سلام و عرض ادب خدمت جناب معصومی عزیز
خیلی خوش آمدید مهربان
سپاس از حضور ارزشمندتان

🙏🌹🙏

سلام و عرض ادب جناب ظهوری عزیز
خیلی خوش آمدید بزرگوار
و سپاس از حضور ارزشمندتان
ببینید جناب ظهوری , تا این لحظه ( تا آنجایی که من خبر دارم ) هنوز هیچ کتاب جامعی نه تنها در مورد عروض نیمایی , بلکه در مورد فرم شناسی نیمایی نداریم . و مهمترین عاملی که باعث شده است شعر نیمایی در حاشیه قرار بگیرد و کمتر مورد توجه عموم باشد , دقیقن همین موضوع است . یعنی علاقمند به شعر نیمایی داریم , ولی مرجعی که بتواند به بی شمار پرسش های این علاقمندان در این خصوص پاسخ بدهد نداریم . علاقمندان خودشان را برای شناخت شعر نیمایی به هر دری می زنند ولی هیچ دری چارطاق به رویشان باز نمی شود . و چون پاسخی برای پرسش های خود نمی یابند , دلسرد شده و به قالب های دیگر روی می آورند و یا اگر نیمایی هم میگویند , بدون شناخت و بصورت تقلید از آثار شاعران نسل اول و دوم نیمایی صورت می گیرد .
شعر نیمایی , اوج شعر کلاسیک است . یعنی تمام پتانسیل های بالقوه ی , بالفعل نشده ی شعر کلاسیک طبق تئوریهای نیمایوشیج باید در شعر نیمایی بالفعل شود . ولی با ظهور احمد شاملو و گرایش عمومی به نثرسروده ها بخصوص سپید , آن حرکتی که نیمایوشیج شروع کرده بود بعد از شاعران نسل اول و دوم نیمایی متوقف شد و برای کاربردی کردن تئوریهای نیما اقدامی صورت نگرفت .
و اما شما بزرگوار در مورد عروض نیمایی پرسیدید . ببینید , ما از عروض آریایی به عروض عربی رسیدیم و از عروض عربی به عروض نیمایی .
ابوریحان بیرونی در جلد اول کتاب تحقیق ماللهند صفحه ی صد و یک تا صد و شانزده به صراحت میگوید که عروض عربی ( یعنی همان عروض خلیل ابن احمد فراهیدی ) از عروض آریایی پیش از اسلام اقتباس شده است . حالا بماند که خلیل ابن احمد فراهیدی طبق برخی روایات ایرانی ست و طبق برخی روایات دیگر او را عرب میدانند . باز هم توی پرانتز اشاره کنم که ( قبل از اسلام , زبان ما فارسی میانه بود . الان زبان ما فارسی نو است . آنزمان فارسی میانه را با خط پهلوی می نوشتیم , ولی از دو قرن بعد از اسلام فارسی نو را با خط موسوم به خط عربی شروع کردیم به نوشتن / پرانتز بسته )
خلیل ابن احمد فراهیدی با اقتباس از عروض آریایی که وزنی موزیکال داشته با تکیه بر افاعیل عربی آمد و نظم جدیدی به آن عروض داد که تا همین لحظه شاعران هم در زبان فارسی و هم در زبان عربی با تکیه بر عروض خلیل ابن احمد دارند شعر میگویند .
با ظهور نیمایوشیج این تئوریسین بزرگ معاصر , عروض خلیل ابن احمد فراهیدی دچار یک درگونی ساختاری شد . یعنی نیما آمد از حجم آن کم کرد ولی کارایی آنرا بالا برد .
ببینید جناب ظهوری عزیز, نیمایوشیج چشم انداز را ترسیم کرده . ولی برای رسیدن به آن چشم انداز , قواعد مورد نیاز را به ما تحویل نداده . متاسفانه این تئوریسین بزرگ بعد از دچار شدن به بیماری ذات الریه , عمرشان به دنیا نبود و با درگذشت ایشان خیلی از پرسش ها بدون پاسخ ماند .
ببینید , ما داریم از نیمای تئوریسن صحبت می کنیم , نه از نیمای شاعر . نیمای شاعر در حد و اندازه ی نیمای تئوریسین نیست . تمام شاعران نیمایی تا این لحظه هنوز در ابتدای چشم اندازی هستند که نیمای تئوریسین ترسیم کرده . حتی نیمای شاعر هم قدم های زیادی در آن مسیر برنداشته . سهراب و اخوان و مشیری و فروغ و مصدق و غیره , آنها هم در ابتدای آن مسیر منتهی به آن چشم انداز ترسیم شده هستند . اگرچه اخوان قدم های محکمتری نسبت به دیگران برداشت . اگرچه سهراب و مصدق در فرم دهی به بندها اهتمام خوبی ورزیدند .
عروض نیمایی که اوج عروض خلیل ابن احمد فراهیدی ست . تا تکمیل شدنش نیاز به اهتمام شاعران نیمایی دارد . ولی امروزه شعر نیمایی بعد از ظهور چند ستاره ی پرفروغ , به حاشیه رفته است .
از سال 90 , فرمشناسی شعر نیمایی را در دستور کار خودمان قرار دادیم . خدارا شکر امروزه در مورد ساختار شعر نیمایی هیچ مشکل فرمشناسی نداریم .
و اما در مورد چگونه مدون کردن عروض نیمایی
طبق چشم اندازی که نیما ترسیم کرده , و در این چشم انداز چنین ترسیم شده که شعر نیمایی باید مثل نمایشنامه ” پرسونا ” بیافریند , تا هر شخصیت با هنجار طبقه ی خودش و فرهنگ خودش صحبت کند , رسیدن به این خواسته مستلزم شناخت در دو چیز است . 1- اولی/ شناخت فرمی 2- دومی / استخراج گوشه های گریز وزنی و دوربرگردانهای وزنی
همانطور که قبلن اشاره کردم امروزه ما به شناخت فرمی رسیده ایم , پس در مورد اون اولی مشکلی نداریم .
ولی در مورد دومی . فعلن داریم روی گوشه های گریز و دوربرگردانهای وزنی کار می کنیم .
البته من متوجه هستم که منظور شما از ( وزن نیمایی ) که به آن اشاره کردید , همین وزنی که امروز در شعر نیمایی در همین مقدار راهی که در مسیر چشم انداز طی کرده می باشد .
متاسفانه بنده فقط شب ها فرصت کمی برای وبگردی دارم . ولی سعی می کنم چنانچه حوصله و دل و دماغی باشد در پای برخی اشعار نیمایی در خصوص وزن نیمایی هر دفعه اشاراتی داشته باشم .
باز هم ممنونم از حضور و دغدغه ی ارزشمندتان
. 🌹🙏🌹

درود و عرض ادب جناب شیرکوند گرامی
خیلی خوش آمدید
ممنونم از حضور پرمهرت
🌹🙏🌹

سلام و عرض ادب خدمت مهربانو نوری گرانمهر
خیلی خوش آمدید بزرگوار
نظر لطف شماست
البته همانطور که خدمت جناب ظهوری عزیز عرض کردم . شعر نیمایی با تمام داشته هایی که امروزه دارد در ابتدای مسیر منتهی به آن چشم اندازی ست که نیمایوشیج ترسیم کرده . در پیش روی شاعران نیمایی هنوز راه نرفته ی زیادی مانده
متاسفانه در شعر نیمایی بیش از سی سال است که قدمی رو به جلو برنداشته ایم .. و ذهنیت شاعران ما از شعر نیمایی اینگونه شکل گرفته که شعر نیمایی همین است که الان دارد سروده می شود و یا همانکه سهراب و اخوان و مشیری و مصدق سروده اند .
با اینکه اخوان توانست در یکی دو شعرش پرسونا بیافریند ولی پرسونایی که با گریز از وزن همراه باشد را هنوز شاهد نبوده ایم . و در طول چند دهه ی گذشته ما کار مهمی در شعر نیمایی که به بالفعل شدن توان بالقوه اش بینجامد انجام نداده ایم .
ممنونم از اینکه همیشه با مهربانی دلگرمی میدهید و نور امید می بخشید
و سپاس از حضور همیشه ارزشمندتان
🌹🙏🌹

سلام و عرض ادب جناب سیاوشی عزیز
خیلی خوش آمدید بزرگوار
ممنونم از اینهمه بزرگواری و بزرگمنشی
برگ سبزیست تحفه ی درویش
متاسفانه جهان ما , یک جهان گل و بلبل نیست
وظیفه ی ما شاعران هم پیچاندن نسخه برای درمان نیست
ما فقط وظیفه مان این است که با تخیل و تصویرپردازی هایمان چهره ی خوب یا پلید آنچه با آن در محیط و جامعه روبرو هستیم را طوری ترسیم کنیم تا جامعه شناسان و مردم شناسان و روانشناسان و سیـاستـمدرانمان و دیگران در هر حوزه ای که هستند یا دلگرمی بگیرند و یا چاره اندیشی کنند .
درمان , با من شاعر نیست
ولی
به نمایش گذاشتن دردها و کمبودها و کجی ها , با من شاعر هست .
همچنین وطیفه ی من شاعر هست که در اوج بدبختی ها , امید را در دل جامعه زنده نگه دارم .
بخصوص در جامعه ی ایرانی که از دیرباز , شعر با زندگی مردم گره خورده است . و بقول استاد هوشنگ دولت آبادی , که می فرماید استناد ما ایرانیان ( در هر زمینه ای خوب یا بد ) به شعر شاعرانمان هست نه به سخنان فیلسوفانما ن
باز هم ممنونم از حضور پر از محبت
و
دغدغه های ارزشمندت
🌹🙏🌹

درود بر مهربانو سپیده طالبی گرانمهر که چراغ شعر نیمایی را در دوران افول آن روشن نگاه داشته
شما لطف دارید خانم طالبی ارجمند
به هر حال , ما هم وامدار تجارب شاعران خلف هستیم
و امیدورام به تجاربی برسیم که برای شاعران نیمایی بعد از خودمان کارساز باشد.
حضورتان ارزشمند است
و نظر لطف تان امید دهنده

🌹🙏🌹

درود و عرض ادب جناب یزدانی گرانمهر
خیلی خوش آمدید بزرگوار
ممنونم از نگاه پر از مهرتان
شادروان اخوان ثالث از ارکان شعر نیمایی بودند . شعر نیمایی بدون اخوان مثل چادر بدون تیرک بود
قسمتی از مسیر شعر نیمایی توسط اخوان هموار شد
ما در جاده ای قدم میزنیم که او سنگهایش را برداشته است .
روحش شاد
یادش گرامی
و سپاس از حضور ارزشمندتان . و ممنونم از توجهتان , سر فرصت ویرایشش می کنم , باز هم ممنون 🌹🙏🌹

درود و عرض ادب خدمت مهربانو یارعلی زاده گرانمهر
خیلی خوش آمدید همتبار
ممنونم از نظر لطف و سپاس از بزرگمنشی تان
باعث افتخار است که در جمع دوستان شعر پاک باشیم
در اشعار طولانی ( فرقی نمی کند کلاسیک باشد یا نیمایی و یا نثرسروده مثل سپید ) شاعر باید در شعرش ایجاد نوسان بکند تا ذهن مخاطب خسته نشود . در این رابطه هر وقت فرصت کردم توضیحاتی خواهم داد .
از اینکه به مهر می خوانید و به لطف , امید می بخشید بسیار بسیار سپاسگزارم .
برقرار باشید
و کامتان به شعر و شکر , همیشه شیرین 🌹🙏🌹