🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
هر چند که آزادم ،پابسته ی این دامم
دل خوش شده ی عشقم ،چون می دهد آرامم
در مملکت عشقت ،جمشید توانا من
عکس تو و آینده ،افتاده در این جامم
ای مظهر خوبی تو،ای مایه ی شادی تو
در وعده وفا باشد ،نیک است سر انجامم
وقتی که تو را دارم ،آرامم ودر هجرت
می افتد از آن اندوه ،پس لرزه بر اندامم
معشوق چو ناز آرد ،دل نیز نیاز آرد
می مانم و می مانم ،در راه دل و کامم
«در دایره ی قسمت »تقدیر مقّدر تو
چون ماه شب افروزی ،در گردش ایّامم
امشب غزلم گوید ،در وصف تو هر واژه
مانند حریری هست بر قامت و اندامم
باید بروم دیگر ،سروقت همان مصرع
دل خوش شده ی عشقم ،چون می دهد آرامم
#پناهنده
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):
خرداد 2, 1403
درود خانم پناهنده
قلمتان نویسا
زنده باشید به مهر 🌷🌷
پاسخ
خرداد 2, 1403
درود بر شما .سپاسگزارم 🌹🙏
پاسخ
خرداد 2, 1403
هر چند که آزادم ،پابسته ی این دامم
دل خوش شده ی عشقم ،چون می دهد آرامم
سلام
عاشقانه زیبایی ست
درودتان 🌱👏👏👏👏👏🌱
پاسخ
خرداد 2, 1403
درود بر شما .سپاس که به مهر خواندید .🙏🌹
پاسخ
خرداد 2, 1403
قلمتان نویسا خانم پناهنده ، در صفحه ی پیش از این ، در مورد نقش تلمیح در زیباتر کردن شعر گفتم و مصداق آن در اینجا همین بیت جام و جمشید است که مانند نگینی در میان دیگر ابیات می درخشد
پاسخ
خرداد 3, 1403
درود .سپاسگزارم .مانا باشید به مهر 🌹🙏
پاسخ
بستن فرم