🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۵/۰۴/۱۵ |
| تعداد شعر: | 127 |
| تعداد مطالب: | |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۲ |
ای آنکه بردی از دلم ، گلواژه ی صبر و قرار
من بی تو میمیرم بیا از خود ندارم اختیار
گفتی همیشه با منی چون جان ندیم ِ این تنی
هر لحظه پر پر می زنم در اشتیاق ِ عشق ِیار
ای تکیه گاه ِخوب ِمن در مرز ِ هر دلواپسی
احساس ِپروازی بده تا بگذرم از شوره زار
در سجده گاه عاشقی محبوب و معبود ِمنی
جز تو ندارم یاوری ، بشکن حصار ِ انتظار
گسترده ای آغوش ِ خود با یک قنوت ِرّبنا
در میزند بر درب ِتو امشب گدایی شرمسار
تقویم ِدل را میزنی هر دم ورق با آیه ای
با این نماز ِ عاشقی در سینه می جوشد بهار
همچون طلا گم گشته ای در این هوای چون قفس
شکی ندارم واقفی از این دعای انفجار
طلعت خیاط پیشه(طلای کرمانی)
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
سلام و عرض ادب به مانای مهربان با سپیدی روبه رو هستیم که می خواهد
عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند
درود مانای عزیز سپاس از نقد و حسن نظرت البته من خودم رو شاعر نمی
مانا جان این را از صمیم دلم می گویم بابا طارق فدای فرزند
مهرداد مانا در امشب ستاره نام تو را داد می زند
چنین در روایات خوانده ایم که عدالت و حکمت در نزد علی پسر ابیطالب بوده
۱- دفتر اول ( زیر سایه ی خورشید ) سالهای ۷۸ و ۷۹ ۲- دفتر دوم (
بستن فرم