🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
پایِ سبزينه خاك
پُشتِ پرچينِ حيات
جايِ پايي پيدا ست
آن طرفتر پاركيست
كه در آن بازيِ غفلت جاري ست
همه سر مست در اين بازيِ خاك
و قطاري در راه
سرِ ايستگاهِ قطار
همگان ساك به دست
كوله به دوش
عده اي چتر به دست
چكمه بپا
و پتويي بر دوش
عده اي بازي گوش
همه سرگرم , و بر روي چمنها بيهوش
آه اي آدمها
چترِ خوابيست فرا رويِ حيات
مي خرامد شب و روز
تا كجا اين همه دنيا داري
و فراموشي انسان و معاد
نَفَسي گَرم ببايد كه برآرد آفتاب
تا ببارد نور بر پهنه ی خاك , تا شکوفا بشود , پهنه ی خاکستانها
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
آذر 25, 1398
درود بر شما جناب مروج گرامی
زنده باشید
💐💐💐
پاسخ
آذر 25, 1398
“آن طرفتر پاركيست
كه در آن بازيِ غفلت جاري ست”
درودها آقای همدانی
قلمتان همواره سبز ونویسا
مانا باشید به مهر 💐🙏
پاسخ
بستن فرم