همتا

تو مثل آغوش ِمنی خانوم احساس
پای  تو توی جون و قلبم ریشه داره
آهای درخت زندگیِ من بیا زود
با تو زمستونم بهارم میشه آره

چشمامو میبندم تصور میکنم که
آرامشم گم میشه توی عمق دریات
تو ماهی و قلب من اما ساحل تو
جونم فدای آبی ِاین اسم زیبات

تکیه بکن به جون من تا اخر عمر
اینجا برای تو همیشه راز میشه
آغوش من بیداره و تو خواب هستی
تا وقتی که چشمم رو اسمت؛ باز میشه

تا انتخابِ اسم تو من راه میرم
گم میکنم فصلا رو با ناز قدمهات
تو با هزار تا ماه شبو خوابیده بودی
تا وا شدن خواب زمستونی چشمات

من کهِ دلم لک میزنه واسه وجودت
کی میرسی که اسمتو تنها بزارم
از خواب پاشو دیگه جونم ؛چشم واکن
بیدار شو تا اسمتو رویا بزارم

تو شوق و ذوق ِاین ترانه خواب بودم
که آسمونا اومدن تو فصل مردن
خرداد اومد قهرِ شهریور رو بوسید
پاییز و بارون دزدیدن اسمت رو بردن

تو انتخاب ِ داغ بودی تو زمستون
آخه از اون بالا خدا اسمت رو داده
مهتاب گم شد تو شب زیبای چشمات
تا عاشق تو میشدم آروم و ساده

داشتن میرفتن فصلها که گیرکردن
برگشتن اینجا تا تو رو دنیا بیارن
دیدن که تنهایی دیگه بسه ؛باریدن
عاشق شدن تا اسمتو همتا بزارن

بااین هوا ؛ میباری و تو برف میشی
تو دونه ی عشقی که توی چشم بودی
از ناز اسم تو تو میشه بهمن رو بوسید
همتای بی همتای من تو عشق بودی

(نازگل )

تقدیم به جان کوچک مادر ؛ دختر زیبایم