🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
همیشه تو! بی بدیل منی
وقتی از بی رحمی باد
بر شاخ پژمرد درختی،
می شکنی!
همه ی ابرهای آسمان نگاه را
می گریستی
در سوگی بی صدا،
هزار هق ، هق سرخ وزرد
دست وپنجه های درخت
و
چقدرزیبایی و ظرافت
زیرپاییز لگد …
بیشمار، رود رودارود
از سر گذشت
ترانه ی ترهر روز چشمان تو
دوباره به یقین
رجعت باران بازخواهدکرد
به شور زار زمین
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):