پس از باد

درود جناب ظهوری آرام گرانقدر
شعر زیبایی است
باد را می توان عنصری طبیعی در با هم آیی ابر و خورشید نظر گرفت و در این حالت شعر در سادگی و بی پیرایگی پیام خود را رسانده است اما من ترجیح می دهم نگاهی نمادین نیز به حضور باد در این شعر داشته باشم.
باد به سبب ویژگی فیزیکی تغییر و جا به جایی هوا که در واقعیت دارد در فرهنگ های مختلف نمادی مثبت یا منفی است.
مثلا: بی ثباتی، ناپایداری، بی وفایی، فرار و گریزپایی، گذر زمان، نابودی و ویرانی که البته دو مورد آخر مربوط به بادهای شدید و طوفان هاست …
یا: روح، دم حیات، پیک الهی، روح القدس، نفخۀ کیهانی، پشتیبان جهان، مشیت الهی، دم رحمانی، راحت دل و … ( نگاههای دینی و عرفانی)/ شعور، آگاهی، دانش و رویش و پویش و … ( نگاههای غیر دینی)
در این شعر عنوان به ما می گوید که شعر به پس از باد مربوط است و این باد با توجه به مجموعۀ نمادهایی که شرح داده شد؛ می تواند انقلاب یا تحولی درونی یا بیرونی را به ما نشان دهد که می تواند آثاری مثبت یا منفی داشته باشد.
سه سطر نخست شعر به ما می گوید این باد یا دم تحول در سرزمین اندوه و به امید رهایی وزیده است بنابر این نماد مثبت است: بادِ رهایی بخش که می تواند همان دم حیات یا روح القدس و … در نگاههای دینی مذهبی باشد یا آگاهی و فر و دانش در تفکرهای دیگر.
در سه سطر دوم وزش باد در تراکم و غلظت غبار است و و حالا خود باد است که به امیدی می وزد: به امید نبود ابر. پس این باد می وزد به این امید که تیرگی نباشد. به امید صاف کردن آسمان غبارآلود. که می توان از آن تعبیر عرفانی یا اخلاقی داشت در هر دو بعد فردی و اجتماعی. انتظار این است که با زدودن تیرگی، مثلا پالایش روح و دمیدن دم حیات که حرکت و زندگی می بخشد؛ و یا با افزایش دانش و آگاهی و بینش، آفتاب نمایانتر شود اما در سه سطر پایانی شعر می بینیم که همه این وزیدن ها و تحولات درونی (یا بیرونی) نهانتر بودگی خورشید را فزونتر کرده است. آیا این همان پیام آشنا در ادبیات عرفانی ماست که شاعر با شاهد گرفتن باد به آن اشاره ای دوباره اما امروزین دارد؟ یا … ؟

با درود بیکران
🌹🌹🌹🌹🌹

درودتان 🌹🌹🌹

سلام و درود

به وبسایت شعر پاک خوش آمدید 🌹🌹🌹

در پناه خدا 🌿👏👏👏🌿

🌹🌹🌹🌹🌹

سلام و درود
🌺🌷🌹