🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۴/۱۲/۰۵ |
| تعداد شعر: | 267 |
| تعداد مطالب: | 1 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۱/۱۱/۱۱ |
بسمه تعالی
روزگاری چتری از خورشید بر سر داشتم
نیمه شب آیینه رویی در برابر داشتم
سرو بودم قامتم از عشق تا افلاک بود
شوکتی بالاتر از جاه سکندر داشتم
با سر شوریده ام در خلوت شب های تار
ماه را می دیدم اما فکر دیگر داشتم
آنچنان گم می شدم در زندگی مانند باد
خانه بر دوشی که صحرا را سراسر داشتم
لال بودم از سخن های گزاف و بی اثر
در درونم چون صدف هر چند گوهر داشتم
دل نمی بستم به سیمای خودم در آینه
در میان دل اگر غوغای محشر داشتم
چشم شبنم تشنگی را از دهانم بر گرفت
گر چه روزی رودی از سرداب کوثر داشتم
در میان سینه یک دل چون شقایق می شکفت
روزی اش خون بود اگر چون تیغ جوهر داشتم
بر سر سجاده لب را با دعا بستم ولی
تا سحر مانند مستان لب به ساغر داشتم
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (7):
سلام‌مجدد این نقص نیست به هیچ وجه بهتر است بگوییم بی نهایتی به
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
هزاران درود بر استاد طارق خراسانی عزیز و بزرگوار. بسیار بسیار خوشحالم که در این بحث
سلام جناب گیوه چیان سؤالی کرده اید ا ما از کجا آمده ایم، برای چه
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود مجدد جناب مانا خیلی خیلی از لطف شما ممنونم که با صبر و حوصله به
سلام حمیدجان در این مورد یک داستان کوتاه برایتان تعریف می کنم : روزی یک نفر از
