خوشا به حال تو امشب که دل شکسته شدی
تنور خاطره ها را چو کوزه بسته شدی
لبان تشنه ی ما گَر ز آب فاصله داشت
تو آمدی به کنارم , اگر چه خسته شدی
دریغ و درد ز گفته های تلخ ِمگوی
بخوان حدیث مفصل , اگر چه قصه شدی
حرامیان چو به تکفیر گلوی حق زده اند
غدیر ِسرخ ِشقایق به دشت و سبزه شدی
لبان تشنه ی خورشید ندید آب فرات
به قطره های دو چشمت به چاه تشنه شدی
شب و هجمه های عدو , حیله های سُفیانی
به شب چگونه کلید دربهای بسته شدی ؟
هنوز به خاک خرابه نشسته اند زن و مرد
هنوز اطفال مریض اند , تو پیوسته شدی ؟
به صبح رفتن تو , شب شروع ممتد داشت
مگر که ره بگشائی , ز ما گسسته شدی ؟

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):

مدیر سایت

حسن مصطفایی دهنوی

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

وقتی برایت می شود دنیا فقط یک فرد
بی او نمی دانی در این دنیا چه باید کرد

افسردگی بی طاقتی امثالِ این حالات
عاشق شدن صد عارضه همراهِ خود آورد

در غارِ تنهایی مرا امشب دمی دریاب
پژواکِ کوهستان پُرَست از ناله های درد

مانندِ ققنوس از دلِ خاکسترش برخیز
گاهی اگر شد آتشِ این عشقِ سوزان سرد

دیگر سراغ از بارِشِ باران نمی گیرد
دشتی که شُسته خاکِ او را گریهء یک مرد

« سجاد پورخدایار »

تازه ترین نقدها