![علی معصومی](https://sherepaak.com/wp-content/uploads/2020/04/new-e1600489535186.jpg)
🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
چه باید کرد
نمی دانم که با حسن خدادادت چه باید کرد
گل اردیبهشت، از داغ خردادت چه باید کرد
اگر چه بهتر از خورشید عالمتاب می تابی
جفاکاری و با خوی پریزادت چه باید کرد
نمی دانم برای رَستن از دام و رسیدن تا
به سرحداتی از اقلیم آزادت چه باید کرد
نگاهی می کنی و ناصبوری می کنم ای جان
بگو با قامت رعنای شمشادت چه باید کرد
ندارم چاره ای جز اشتیاق دیدن ات اما
دریغ از عمرهای رفته از یادت چه باید کرد
گرفتم چین دامان تو را اما نمی دانم
که با سر مستی مژگان صیادت چه باید کرد
اگرچه طره هایت را به شالی از هوس بستی
به عطر کاکل پیچیده در بادت چه باید کرد
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
فروردین 14, 1401
درودها استاد معصومی گرانقدر
همه ابیات بسیار زیبا
نمی دانم که با حسن خدادادت چه باید کرد
گل اردیبهشت، از داغ خردادت چه باید کرد
🌸🍃🌸🍃🌸🍃
پاسخ
فروردین 14, 1401
درودها استاد بسیارزیبا ودلنشین سروده اید
سلامت باشید و کامروا
🌺🌺🌺
پاسخ
فروردین 14, 1401
درود و احترام جناب مهندس معصومی عزیز. شاعرگرانقدر
بسیارزیبا و قابل تحسین سروده اید زنده بادا
نگاهی می کنی و ناصبوری می کنم ای جان
بگو با قامت رعنای شمشادت چه باید کرد
ندارم چاره ای جز اشتیاق دیدن ات اما
دریغ از عمرهای رفته از یادت چه باید کرد
علی معصومی
بهارتان خجسته نوروزتان پیروز
پیروز و پاینده🌺🌸🌺🌸
پاسخ
فروردین 14, 1401
سلام طیب الله
نمی دانم برای رستن از دام و رسیدن تا
به سرحداتی از اقلیم آزادت چه باید کرد
احساس می کنم وقفه ای که بر سر “تا” ایجاد می شود اگر اندیشه ای برایش شود بهتر است
ندارم چاره ای جز اشتیاق دیدنت اما
دریغ از عمرهای رفته از یادت چه باید کرد
عمرها: جمع بستن عمر را اگر تشریح نمایید چون عمر یک عمر بیش نیست
پاسخ
فروردین 14, 1401
درودها بر شما
جناب ازاد عزیز
◇◇◇
سپاس از حضور ادیبانه و پرشگر شما عزیز
در مورد نکته اول، شما یکبار دیگر و بدون وقفه ان بیت را قرائت فرمایید
اگر توقف هم نباشد خللی در خوانش رخ نمی دهد
و در صورت توقف هم اشکال ادبی در ان وجود ندارد اما اگر احساس اشکال می فرمایید، دقیقا محل اشکال را بفرمایید تا بهره مند شوم اما ابیات زیادی هست که متصل شدن مصرع اول و دوم وجود دارد.
اما در مورد جمع بستن عمر در بیت مورد نظر حنابعالی باید عرض کنم که جمع بستن عمر “عمرها” بصورت معرفه آوردن عمر “یک عمر” بصورت نکره آوردن عمر “عمری” در شعر امده و اشکالی ندارد
اما شاهد مثال برای مورد خاص مد نظر حضرتعالی به یک بیت از غزل “استاد شهریار” استناد می کنم که:
“به تیر عشق تو تا سینه ها سپر نشود
چه عمرها که به بیهوده می شود سپری”
البته که اگر در منابع شعرای متاخر نیر جستجو فرمایید، از این موارد به تکرار خواهید یافت.
امیدوارم با توضیحات قلم شکسته حقیر، آنچه مورد نظر ان عزیز است حاصل شود
و
ارادت 🌿🌹
پاسخ
فروردین 15, 1401
پایان مصرع محل وقف است و شاید بهتر باشد متناسب با وقف کلمه را قرار دهیم البته موقوف المعانی هم داریم و مسئله دقیق برای خودم روشن نیست بیش تر احساس خود را گفتم
در بیت استاد شهریار عمرها آیا به یک نفر بازمی گردد یا چند نفر
مثلا می گوییم چه عمرهایی که تلف نشد و مقصودمان کل انسان ها هست ان الانسان لفی خسر
پاسخ
فروردین 15, 1401
سلام دوباره
جناب ازاد عزیز
چقدر طولاتی شد این بحث
البته همانگونه که اساره فرمودید، به کل انسانها بر می کردد
و
ارزوی سلامتی تان
ارادت
🌿🌹
پاسخ
بستن فرم