🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
کاش در چرخِ غم آلوده ی ما،
نغمه ای ساز شود،
عاشقی باز که آغاز شود.
کاش نرگس نگرانِ دلِ مریم می شد،
کاش مریم،
بری از غم می شد.
کاش سروی به صنوبر می گفت:
« گر نبودی،
به زمین عشق بسی کم می شد.»
کاش در پای تو جان می دادم.
کاش این شانه ی تنهایی من،
میزبان گلِ مریم می شد.
کاش گلدان می شد.
کاش جای دلِ عاشق شدگان،
دلِ غم بود که پرپر می شد.
4 شهریور 1392
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):