🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
که چه؟
دل می بری به غمزه و ناز و ادا که چه ؟
هی می کنی مرا به خودت مبتلا که چه؟
با هر نگاه پنجره خمیازه می کشی
تا جای جای جاده ی بی انتها که چه؟
هی رخنه می کنی به دل و تازه می کنی
زخمی که کهنه گشته از آن ماجرا که چه؟
در شهر بی نشانه که یادم نمی کنی
ره می زنی به کوچه هول و ولا که چه؟
وقتی که سر به شانه زخمم نمی نهی
گل می دهی به شاخه حال و هوا که چه؟
نصف النهار در به درت را که دیده ای
سر می زنی به نیمه این استوا که چه؟
جغرافیای رفته به تاراج من بگو!
جامانده ای به کشوری از ناکجا که چه؟
♤♤♤
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (9):
آبان 10, 1402
جغرافیای رفته به تاراج من بگو!
جامانده ای به کشوری از ناکجا که چه؟
سلام و درود
بسیار زیباست
پاسخ
آبان 10, 1402
یاد شعر زیبای استاد فقید شهریار در پاسخ ابتهاج افتادم (که چه):
“سایه جان رفتنی هستیم بمانیم که چه
زنده باشیم و همه روضه بخوانیم که چه؟
درس این زندگی از بهر ندانستن ماست
این هـمه درس بخوانیم و ندانیم که چه؟”
زیبا سرودید 👌
پاسخ
آبان 10, 1402
درود مهندس جان …
دلنشین و سلیس👏👏👏💐💐💐
پاسخ
آبان 10, 1402
درود استاد معصومی گرامی
غزل زیبایی ست و ردیف در این اثر درخشان و زیبا نشسته
و معمولا بیت اغازین غزل مقصود و هدف شاعر از سرودن ابیات بعدی را به نمایش می گذارد و بیت پایانی ضربه و حرف نهایی را می زند و به نتیجه می رسد
که در این اثر بصورت برجسته مشاهده می شود
🌺🌺🌺👏👏👏❤️❤️❤️
پاسخ
آبان 11, 1402
سلام
بیت آخر را باید قاب گرفت
پاسخ
آبان 13, 1402
زیباست
🌹🌹
پاسخ
بستن فرم