🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
من ماندمو دیاری،عاری ز هر خیالی
یک جا نشسته آرام،بی هیچ قیل و قالی
ای وایِ بر دل من،از درد عشق او شد
رسوای عالم و غیر،در قالب مثالی
هر لحظه از فغانم،پی می برم که آری
دنیا چه سوت و کور ست،همچون کویر خالی
موسیقی حزینی با دردِ دل به آواز
پیچیده گردِ عالم،با گردش و توالی
می غرّد آسِمانم،از درد بی امانم
درگیر من،پر از بغض،می بارد این حوالی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):