🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
بسمه تعالی
آب رو را تا به کی از یکدگر خواهیم برد
عمر را بیهوده در عالم بسر خواهیم برد ؟
راه بی پایان سختی پیش رو بگذاشتند
ما به پای غفلت از دل ، درد سر خواهیم برد
کیمیای مهر را در خود اگر پیدا کنیم
جوهر دل را به دریای گهر خواهیم برد
اندکی از این جهان بی کران ما را بس ست
وقت رفتن جمله رخت مختصر خواهیم برد
سر چرا بیرون کنیم از خاک چون تخم گیاه
در خزان وقتی که سر را زیر پر خواهیم برد
تاجران ” زر” را به روی خاکدان اندوختند
ما به زیر خاک ، ” رو” مانند زر خواهیم برد
عمر تا باقی ست در این کشتزار جان بکوش
غیر از این ، چون باغبان بد ضرر خواهیم برد
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):