🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 گِره گُشا …

(ثبت: 3907) اردیبهشت 2, 1396 

                 « به نام خدا »

مدهوشِ بزرگی و جلالِ تو چنانم؛

کز روز ازل ذکر تو شد وِرد زبانم

اندیشه ز اِدراک ذلیل است و بیان خام؛

درمانده زِ اندیشه و عاجز زِ بیانم

سیراب شد از بحرِ امیدِ تو وجودم؛

لبریز شد از برکتِ تو سفرهٔ نانم

من بندهٔ درگاهِ توام ای همه خوبی؛

بگذر زِ گناهانم و از خویش مرانم

غیر از تو و درگاهِ توام نیست پناهی؛

من غیرِ تو را یارِ وفادار نخوانم

هرگز نشوم از تو و از یادِ تو غافل؛

از کالبدم گر که رود روح و روانم

آنرا که برازنده بُوَد، نامِ خدایی؛

حقّا که تویی، ای تو مُرادِ دو جهانم

بُگشا گِره از کارِ فرو بستهٔ « مهران »

هر چند گشودی چه گِره ها که ندانم!

            «مهران اسدپور »

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (4):

نظرها
  1. جواد مهدی پور

    اردیبهشت 3, 1396

    درود بر شما جناب اسدپور گرانقدرم

    عالی و دلنشین سرودید

    لذت بردم از اشعارتان

  2. طارق خراسانی

    اردیبهشت 3, 1396

    سلام و درود

    الهی نامه ی زیبایی ست

    اشعار شما همه پخته و نغز و فاخر هستند.

    در پناه خدا شاد زی

  3. هر چند گشودی چه گِره ها که ندانم!

    درود برقلم توانایتان

    هماره نویسا مانید

  4. مهدی صادقی مود

    اردیبهشت 3, 1396

    بسیار زیبا سروده اید

    احسنت

  5. اسماعیل علیخانی

    اردیبهشت 4, 1396

    سلام بر شما

    آفرین

    این مصرع را این گونه بهتر می پسندم

    از کالبدم گر برود روح و روانم

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا