🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 یاد معلم

(ثبت: 264418) مهر 13, 1402 

 

جعفری یاد جوانی مان به خیر
خاطرات جاودانی مان به خیر
با نگاه دل جهان را دیده ایم
چون پرنده آسمان را دیده ایم
زندگی در آن زمان ها ساده بود
شهر ما را مردمی آزاده بود
مهربانی تا فلک سر می کشید
کفتری از سینه ها پر می کشید
بی ریا بودیم ،چون آیینه صاف
دور هر شمعی همیشه در طواف
رشد کردیم و جهان هم رنگ باخت
زندگی آهنگ دیگر را نواخت
رادمردی رفت و حرص آمد پدید
نوبت جولان نامردان رسید
دید ما از این جهان تغییر کرد
چشم ها را غم به شب زنجیر کرد
دل هوای روشنایی کرده است
شوق آغوش رهایی کرده است
کاش ما بودیم و آن دوران.. امین
آن معلم های انسان آفرین
آن کلاس و همکلاسی های شاد
آن مدیر و ناظم نیکو نهاد
ای دریغ از رفتگان کوی عشق
از گریزان بودن آهوی عشق
مثل شمعی سوختم در زندگی
تجربه اندوختم در زندگی
شاخ و برگم را نبین من غنچه ام
من هنوز اندر خم یک کوچه ام
ما محصل های پیر روزگار
کودکی در محضر آموزگار
در مسیر سخت مکتب‌خانه ایم
بی معلم عابری دیوانه ایم
قطره قطره اشک از چشمش چکید
تا که سوز شمع را پروانه دید
آری انسان ساختن کار دل است
غیر از این هر کار دیگر باطل است
قلب هر کس پایگاه عشق نیست
هرکسی را جایگاه عشق نیست
چون معلم باید از جان بگذری
از منیّت سهل و آسان بگذری
نور باشی در شب اندیشه ها
بیستون باشی ، صدای تیشه ها
خواب شیرین را حرام خود کنی
تا دلی را مست جام خود کنی
هر معلم شعله ی بیداری است
چون طبیبی در پِی بیماری است
کاش می شد بهتر از حالا شوم
در مقام یک معلم جا شوم
من کجا و رویش گل های نور
باغبان غنچه های چون بلور
افتخارم دوستان یکدل است
سینه ام لبریز موج ساحل است
دیدن یاران ، مرور خاطرات
اشک شوق از دیده جاری چون فرات
سجده گاهم آن دبستان است و بس
در دعایم ذکر یاران است و بس
بوسه بر پای معلم هر که زد
چون پلنگی دل به نور برکه زد
نمره ی کامل گرفت از امتحان
نکته ها آموخت از درس زمان
جعفری گاهی ز عادل یاد کن
خانه ی دل را ز غم آزاد کن

 

عادل دانشی مهر 1402

درد دلی با همکلاسی دوره راهنمایی

 

 

 

نظرها 11 
  1. طارق خراسانی

    مهر 13, 1402

    سلام‌عادل جان‌
    مثنوی خاصی ست بدان جهت که برای دوست سروده ای و‌لی در کنار این دلتنگی جه قدر زیبا از مقام‌و‌متزلت معلم سخن گفته ای از صمیم دل خوشحالم معلم نشدی خدا تو‌ و‌ همسر و فرزندت را دوست داشت اگر معلم بودی الان همانند من‌ معلم می سرودی :
    معلم‌خون‌تو‌ در شیشه کردند
    ستم بر صاحب اندیشه کردند
    همان کاری که با تو‌ پادشا کرد
    خداوندان دین آن پیشه کردند
    نه اینکه من‌معلم بوده ام این نکته را می گویم معلم عاشق شاگردانش می باشد آن معصویت شاگردانش باعث می شود سی سال خون جگر بخورد و دم نزند
    شما بررسی کن رهبر ، رییس جمهور ، وزرا ، مدیران‌کل ، پزشکان، مهندسین و….بسیاری از انسان های موفق موفقیت خود را چه بگویند و چه بی چشم و رو باشند و‌نگویند و انکار کنند ، از معلم دارند و حال باید دید یک‌ معلم بازنشسته ی در گرداب غم فرو‌رفته چه حالی دارد .
    عالی بود و‌درودت
    در پناه خدا 🌿👏👏👏🌿

    • عادل دانشی

      مهر 13, 1402

      سلام استاد خراسانی بزرگوار
      معلم اخلاق و ایمان من
      مثنوی بداهه ای که این حقیر سرودم حکایتی دارد.دو شب پیش به همت دبیر دینی آن دوران و دو تا از همکلاسی های قدیمم که یکی شان الان مدیر دبیرستان تیزهوشان است مراسم همنشینی هم مدرسه ای ها و معلمان برگزار شد . همکلاسی هایی که اغلب سی سال هم رو ندیده بودیم .همه گرد پیری بر چهره و تغییرات گذر ایام حتی شناخت خیلی از آنها را برایم مشکل کرده بود .ولی معلم ها را همگی شناختم . بعضی ها دست به عصا ،بعضی ها سمعک و عینک ته استکانی ولی همان نگاه های مهربان و دلسوز . همان روحیه شوخ و چهره های بشاش که نشان از صبوری و استقامت چون کوه آنها داشت .سوختند تا چراغ آینده ما روشن شود . همکلاسی هایی که همه موفق شده بودند .از پزشک جراح و متخصص گرفته تا رییس ادارت مختلف و بانک و استاد دانشگاه و معلم و مدیر مدرسه و تاجر …بعضی ها خارج از کشور بودند و نتوانستند بیایند .بعضی ها از مسئولین سطح بالای دولتی که بخاطر گرفتاری های شغلی نتوانستند بیایند .این تجدید دیدار و عطر خاطرات آن دوران روح مرا جلا داد .دبیر ریاضی تا مرا دید شناخت ..منی که قدم دوبرابر آن موقع شده بود .مرا بغل کرد و با خنده گفت تو هنوز هم شیطونی؟ درس نمیخوندی و پدر ما رو در اوردی . و چقدر خوشحال شد از اینکه زحماتش ثمر داد و گفتم چه رشته ای تحصیل کردم و کجا شاغلم .
      بله استاد..من لایق جایگاه معلم نیستم .معلمی از نظر من به تدریس ریاضی و علوم و فارسی نیست .معلمی یعنی درست اندیشیدن را یاد دادن و انسان ساختن . معلم های آن دوران ابتدا اصلاح اخلاقیات ما برایشان مهم بود بعدش یادگیری درس. در حقیقت الگوی اخلاقی ما بودند .مسیولیت پذیری ، احترام به دیگران و شخصیت سازی ما برای آن بزرگان در اولویت بود .
      استاد طارق عزیز ،شما در طریق انسان سازی به شغل معلمی روی آوردید و جایگاه والای شما در قلب هزاران دانش آموزی ست که در مکتب بزرگواری شما تلمذ کردند .
      عمری سرشار از کامیابی و سلامتی را برایتان از خداوند منان مسالت دارم
      پاینده باشید 🌸🌺

  2. برهان جاوید

    مهر 13, 1402

    ما محصل های پیر روزگار
    کودکی در محضر آموزگار
    در مسیر سخت مکتب‌خانه ایم
    بی معلم عابری دیوانه ایم

    درود بر شما جناب دانشی گرانقدر
    بسیار زیبا و دلنشین
    🌺🌺🌺👏👏👏🌺🌺🌺

    • عادل دانشی

      مهر 13, 1402

      سپاس جناب جاوید عزیز🌸🌺🌷🌹🌹

  3. مهرداد مانا

    مهر 13, 1402

    سلام
    مثنوی ات ساده و گیرا بود و برای منم بار نوستالژیک داشت . می گویند تربیت انسان تاثیر محیط است و ژنتیک . من در محیط جعفرآباد که در کرمانشاه محله ای فقیرنشین و حاشیه ای بود، بزرگ شدم . و از نظر ژنتیک هم در یک قبیله ی کوه نشین قد کشیدم که کمتر کسی از آنها اهل کتاب و ادبیات است . سال ۱۳۶۸ کلاس چهارم دبستان بودم و معلمی داشتم به اسم ” محسن محمدی ” که برایمان زنگهای آخر از شاهنامه و قرآن و تورات و قابوسنامه و کلیله دمنه ، داستان تعریف می کرد . و هم او بود که من و دیگر دوستان آن کلاس را به مطالعه شاهنامه و شعر شاعران بزرگ تشویق کرد . و در میان فامیل اول نفری بودم که به سمت کتاب رفتم و روی بقیه تاثیر گذاشتم . دنبال آن معلم در فضای مجازی خیلی گشتم ولی پیداش نکردم . امیدوارم اگر زنده است در سلامت و عزت باشد و اگر از دنیا رفته ، نور به قبرش ببارد

    • عادل دانشی

      مهر 13, 1402

      سپاس مهرداد عزیز
      منم با وجود اینکه در خانواده فرهنگی بزرگ شدم و پدرم طبع شعر داشت ولی آقای رجایی دبیر ادبیات من بسیار سختگیر بود .حتی خودش جزوه ای نوشت و روی آن درس ما می داد و تاثیر زیادی در تقویت ادبیات من داشت.اتفاقا سه روز پیش باهاش تماس تلفنی داشتم و متاسفانه ایشان سالهاست ساکن تهران است و از من دور .کلی پشت تلفن با من حرف زد و درد دل کرد از اذیت هایی که در اداره شد . امیدوارم صد و بیست سال عمر کنند
      ضمنا مهرداد عزیز اگر بخواهم برای دل خودم بنویسم یا غزل می گم یا سپید سرایی می کنم ولی اگه شعر تقدیمی بخوام بگم، حرف دل زیاد باشه و بخوام ساده و خودمانی شعر بگم به مثنوی سرایی روی می آورم

      خوشحالم نظرت را پای شعر این حقیر می بینم .
      مانا باشی🌸🌺🌷🌹

  4. فاضله هاشمی

    مهر 14, 1402

    وقت تدریس درس زندگی ست
    عشق و ایمان کمال بندگی ست
    کاش بازهم در کلاس حاضر شوم
    نمره ی شاگردی ام همه شرمندگی ست

    • عادل دانشی

      مهر 14, 1402

      سپاس از حضور گرم و شعر زیبات دخترم
      موفق باشی و سرافراز 🌸🌺🌷🌹

  5. مهدی سیدحسینی

    مهر 18, 1402

    درود جناب دانشی
    زیبا بود
    قلمتان نویسا 🌹🌹

    • عادل دانشی

      مهر 19, 1402

      سپاسگزارم جناب سید حسینی بزرگوار
      🌸🌺🌷🌹

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا