ریختِ پلّہ عوض
سوادِ باغچہ ڪم
سایہ‌ درحالِ ارتحال
قدِّ پیشانےِ درخت ڪوتاه
طنابِ رختِ باردار
_ آبستنِ ویارِ آفتاب
اتاق با فقہِ ارفاق
_ تُنگ
_ تَنگ
_ کوچڪ
آیینہ مثلاً ڪنایہ‌اے بـے ڪابینہ
زمین و دیوار بہ‌ مقدارِ زیاد
_ مثلثِ برمودا
هوارِ سماور، خاموشا
قندان، غمدان
گُلِ و اسلیمےِ فرش در غش
شیشۂ عینڪِ لڪنتہ
_ پُر از رگِ تَرَڪ
دنیا شبیہ‌خوانےِ “جیغِ بنفش”
عقل، پیر
وقت، دیر
دل، ڪودڪِ بهانہ‌گیر!

آه!
آخ!
چہ بود بد!
چہ بد بود
آزادِ آزاد پستچـےِ باد
سرِ ساعتِ هارِ اتّفاق
بہ احترامِ معبدِ منطقِ ڪلاغ
نبشِ خانوادهٔ بزرگِ دیروزِ زندگے
پخش ڪرد بخش بخش
همراهِ بوـےِ مرگ
شبنامۂ فوق‌العاده‌ْ تیتردرشتْ ڪہ:
ماهِ نو تا همیشہ رفت
ماهِ من هم‌مسیرِ نیست
بـےٖ بـےِ بـے همیشگےست!

ـــــــــــــــــــــــ
سیّد محمّدرضا لاهیجے
ساڪوتے.هند
ـــــــــــــــــــــــ

پ ن:

لڪنده = لکنتہ

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):

ناحیه کاربری

ثبت نام در شعرپاک

کتابخانه

صور خیال در شعر فارسی

بیان و معانی

هنر مقدس

مکتب های ادبی

مشاهده تمام کتاب‌ها

سخن دل

بی تو هرگز دل نخواهم داد ننگ و نام را
سر نخواهم کرد بی تو دولت ایام را

کعبه آمال خود را از دو چشمت یافتم
غمزه ای کن تا ببندی بر تنم احرام را

رخ نما از راز و رمز نام لیلی گوشه ای
تشنه تر کن خاطر مجنون ناآرام را

حکمتی از من یزید عشق و مافیها بگو
تا بسوزانی به شوقت خلوت بسطام را

هرکه از دردی کشان دلبر دردانه نیست
گو به نزد ما نگوید بعد از این پیغام را

کاش می شد روزگاری در کنارت طی کنم
تا بریزم زیر پایت فرش صبح و شام را

لا به لای فتنه های تو گرفتارت شوم
هر دم از شهد شکرخندت بگیرم جام را

کفتر جلد تو هستم شوق پروازی بده
تا بگیرم از نگاهت گوشه ای از بام را

« علی معصومی »

تازه ترین نقدها