شعر پاک

خوشه ی چـشم تو پرویـــن ِ نیاز است
می کـُـشد باز ولـی بنـــده نــواز است
گوشــه ای دارد اگــر دست مسافــــر
پنجه در پنــجه دلش زمیــنه ساز است
نه بیـات است نــه آن گوشه ی ماهور
پرده گـردان دلــم مـَل مـَل نـــاز است
کفـــِر کــافـر شـــده ای بـاز مــُعمـّـا
بهترین کوک جهان زخمــه ی ساز است
سینه ام پـُـر شــده از دسـت تو یاغـی
صحبت از تو به یقین مسـئله ساز است
سر کشی دارد اگـــر کوچــه ی افــــرا
باز هم مـــرغ سحر شــعـبده باز است
فصل ما سخت ترین نــیمه ی جان شد
هر کجا رفــت یقـین آینــــه ساز است
مطلـــــــع شعر همـن بیت سخن بود
خوشه ی چشـــــم تو پروین نیاز است

« احمد محسنی اصل »

صدیقه پناهنده در حسن مقطع

درود .سپاسگزارم .آموختم از کلامتان 🙏🌹

سیدمحمدرضا لاهيجی در حسن مقطع

سلام با اجازه اگر بتوانید دو نکته را در سروده‌ رعایت بفرمایید شعرتان فرازمندنر می‌شود! یک: ارتباطِ دو مصراع

طارق خراسانی در همراه با سکوتی آرام

سلام مانای عزیز از نقد زیبایت دانستم به حقیقت شعر بخوبی پی برده ای برای دخترم سارا

معصومه بیرانوند در همراه با سکوتی آرام

سلام و درود بر شما خیلی جالب بود و پر معنا

مهرداد مانا در همراه با سکوتی آرام

و بالاخره شعر سپید واقعی را از این قلم خواندم . شعری کوتاه که مانند