* استعداد یک شاعر …

* به قلم : استاد محمد علی محبوبی (هنرمند آینه کار)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
صبح ها از خواب بیدارمی شوم؛ باخوردن یک فنجان چای و کشیدن سیگار روز را شروع می کنم. اگر کار هنری نداشته باشم می روم سراغ کتاب. مدتی بود کتاب مزامیر داود یا همان زبور را شروع کرده بودم. مزمور سه نظرم را جلب کرد. پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود که میوه خود را در موسمش میدهد و برگش پژمرده نمیگردد و هر آنچه میکند نیک انجام است.

یاد شبی افتادم. در یکی از غزلهای معروف حافظ بیتی است که می گوید: شبان وادی ایمن گهی رسد به مراد/که چند سال به جان خدمت شعیب کند….اشاره به حضرت موسی ع دارد که پس از چند سال که برای شعیب پیغمبر شبانی کرد در کوه طور جلوه ی خدا را دید. در همه نسخه های دیوان خواجه اعم از خطی و چاپی بیت همانگونه که درج شد آمده است. یک روز با استاد خوش عمل در شورای شعر وزارت ارشاد به ریاست استاد مهرداد اوستا شرکت کرده بودیم. وقتی صحبت از این غزل و بیت حافظ شد استاد خوش عمل رو به استاد گفت: اگر حافظ به جای کلمه ی «گهی» کلمه ی «شبی» را می گذاشت بهتر نبود:

شبـــــان وادی ایمن شبـــی رسد به مـــراد
که چند سال به جان خدمت شعیب کند

ناگهان استاد اوستا از صندلی اش بلند شد، به طرف خوش عمل آمد و او را در آغوش کشید و بوسید و مرحبا گویان فرمود: مسلمآ اگر حافظ هم این جا حضور داشت ضمن قبول نظر تو کاری را می کرد که من کردم یعنی: و بار دیگر او را بوسید. در آن جلسه اساتید مشفق کاشانی ـ گلشن کردستانی ـ محمدعلی مردانی ـ حمید سبزواری و محمود شاهرخی هم حضور داشتند. آن گاه استاد فقید و بزرگ اوستا به زیباتر شدن بیت حافظ با جایگزینی کلمه «شب» پیشنهادی استاد خوش عمل به جای «گهی» اشاره کرد و از جمله فرمود از قرابت «شبان» و «شب» که بگذریم به این مهم باید توجه کنیم که «شبان وادی ایمن» یعنی موسی ع در «شب» به «مراد» خود رسید. همان موقع فهمیدم استاد خوش عمل شاعری با استعداد خدا دادی و بین همگنانش کم نظیر است …شما هنوز هم که هنوز است به هر نسخه از دیوان حافظ که رجوع کنید در بیت مذکور کلمه ی «گهی» را می بینید و نه «شبی». این پیشنهاد استاد خوش عمل بود.