🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 ناگزیرترین ابتلایِ آدمی!

(ثبت: 262463) مرداد 10, 1402 
ناگزیرترین ابتلایِ آدمی!

سفت و سخت تمامِ حواسش را جمع کرده بود تا دگرباره گریبانش را نگیرد؛
همان مالیخولیایِ دهشتناکی که هیچ فلوکستین و سرترالینی در عالم را یارایِ مهارش نبود.
آن اتفاقِ تلخ یا شیرین که هر چقدر هم مانندِ مادری دلسوز دست هایش را محکم در دستانِ خود قفل کرده بود، لاجرم باز هم می افتاد!
همان بیماریِ صعب العلاجی که هیچ طبیبی در هیچ کجایِ عالم نمی توانست برایش نسخه ای بپیچد.
عشق را میگویم؛
ناگزیرترین ابتلایِ آدمی که می تواند حتی بارها و بارها او را دچار کند و سرگشته و حیران!
آری…
عشق است و حال و هوایش
یکبار جان می ستاند
و دگرباره جان می بخشد.

✍شیما رحمانی

 

 

کاربرانی که این مطلب را پسندیده اند (2):

کاربرانی که این مطلب را خوانده اند (3):

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا