🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
مثل تهران و جمع اضدادیت
من اسیرم درون آزادیت
چون همان شهری غریبم که
کوچ کردم به سمت آبادیت
شیشه بودم ولی ترک خوردم
بین دستان سرد فولادیت
بادکنک های آرزو ترکید
بر سر برج عاج میلادیت
تا که آلوده ات شدم گفتند
گول خوردی به رغم استادیت
ناگزیری ولی به برگشتن
به بیابان و خاک اجدادیت
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (9):
مهر 30, 1398
بسیارزیبا 🍃🍂
پاسخ
آبان 1, 1398
سروده ای زیبا ، لطیف و دلنشین …
احسنت و دستمریزاد …
پاسخ
بستن فرم