🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۳۱ |
| تعداد شعر: | 1281 |
| تعداد مطالب: | 234 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۱۳ |
شمعِ من سوخت که امشب خود تو آواری
چه کسی جز تو تواند شکند دیواری ؟
شمع و پروانه و تو چون غزلی ناگفته
تو همان لاله ی سرخی که به خونش خفته
شرم دارد نگهم پرتو عشقت بکجاست
منزلت هرچه که باشد صبح امید آنجاست
آتش از سرخی قلبت چون زمستان سرد است
چه بگویم که ز هجرت شهر ما پُر درد است
سوخت پروانه و بی حاشیه خاکش کردند
کوچه ای شاید از این شهر بنامش کردند
شهر ِبی تو شهر ِآوار و غم و خاموشی ست
هر کجا رو بنهم چشم جهان بی نوریست
آب و آتش ز ازل قصه ی دیرین دارند
گاه تو , گاه پیمبر سوز شیرین دارند
من که سردم توبمان شهر ز تو گرم شود
کاش امشب همه آوار جهان نرم شود
سروده ی بسیار زیبای مطهره جان برای شهدای آتش نشان.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
فروردین 6, 1402
شمع و پروانه و تو چون غزلی ناگفته
تو همان لاله ی سرخی که به خونش خفته 😭
در ودهایم پاک نثارتان 🌺
استاد گرامی . شاعر مردمی سروده ات میماند
چون نامت 🌺🌺
پاسخ
مرداد 5, 1402
هزاران سلام و سپاس گرانمهر
پاسخ
فروردین 6, 1402
سلام و درود
روان شان شاد و میهمان لطف پروردگار
پاسخ
مرداد 5, 1402
سپاس از توجهتان گرانقدر
پاسخ
بستن فرم