🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۴/۳۱ |
| تعداد شعر: | 1281 |
| تعداد مطالب: | 234 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۱۳ |
بريزانم عطش تا می بجوشاند وجودم را
بسوزاند تمامِ جرمِ ناپاکِ سجودم را
نگاه اَنجم و ماه است بر پيشانی افلاک
بيا وا کن تمامِ حلقه هایِ سختِ روحم را
به فردا خاکيان حيران شوند و آه می گريند
بيا جانم بسوز و محو کن خشتِ درونم را
خدايا طعم شيرين حقيقت را به جانم ريز
که روزِ حق نباشد حُزن و اندوهی حضورم را
به می رنگی بزن بر تار و پودِ خسته ام ای دوست
که در محشر بپوشانم به استبرق وجودم را
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند :
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
مهر 29, 1398
زیباست
درود ها گرامی🌺
پاسخ
بستن فرم