🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
رنگِ خود را اگرچه می بازند
ذرِّه ها، در مسیرِ اعجازند
تا جهان را بنا فرو ریزند
درد و غم وحشیانه می تازند
در شگفتم میانِ این غوغـا
تار و پودم، سرود و آوازند
ناله ها بی شمار و ققنوسان
طرحِ نو در فلک در اندازند
اهلِ دل شعله ورترند اکنون
تا که رسم ستم بَر اندازند
این غزل یک پرنده خواهد شد
واژگان، عاشقانِ پروازند
تا دوئی، ذهنِ ما نیالاید
طارقان، در اقامه ی رازند
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):
مرداد 22, 1400
درود و ارادت
حضرت دوست
زیباست چامه ای که پیامش حقیقت است
◇◇◇
در پناه بی منت خدا باشید
🍃🌹🍃🌹
پاسخ
مرداد 22, 1400
سلام و درود
جهان به سمت تحولی بزرگ در حرکت است.
انشاءالله همان خواهد شد که عاشقان اهل بیت و عصمت و طهارت آرزو دارند.
در پناه خدا 🌿🙏🌹🌿
پاسخ
مرداد 22, 1400
سلام و عرض ارادت حضرت استاد،
این غزل یک پرنده خواهد شد
واژگان، عاشقانِ پروازند
خاموشی گزیدن من اولی بر هر کلامی است در برابر قامت و قیامت این بیت.
پاسخ
مرداد 22, 1400
سلام و درود
سپاس از مهر نگاهتان
در پناه خدا 🌿🙏🌹🌿
پاسخ
مرداد 22, 1400
🌿سلام بر تندیس ایمان، حسین جانم🌿
سلام
غزلی زیبا و دلنشین خواندم
زنده باشید به مهر یزدان
سپاس
🌹🌺🌹🌺🌹
نمیدونم چرا حس میکنم شعر از وسط شروع شده یعنی ابتدا ندارد، شاید هم برداشتم اشتباه باشد.ممنونم
پاسخ
مرداد 22, 1400
سلام و درود
اشتباه نکرده اید
درست است
مقدمه ای بر آن نیست
شعر ناگهانی آمد
سپاس از مهر حضورتان
در پناه خدا 🌿🙏🌹🌿
پاسخ
مرداد 23, 1400
درود استاد
واقعا زیبا بود و به دل نشست
بسیار از خوانشش لذت بردم
باشید و بسرایید🌹🌹🙏💐💐
در پناه حضرت حق
پاسخ
بستن فرم