🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
بسمه تعالی
هر چه گیسو نرم باشد تاب می گردد زیاد
دل که از غم پر شود خوناب می گردد زیاد
برق کرسی می کند خاموش نور قلب را
نور دل در بستر محراب می گردد زیاد
با اراده می شود از روی خواهش ها گذشت
سد که از هم بگسلد سیلاب می گردد زیاد
می گدازد تشنگان را طعمه ی سرد سراب
داغ هر پروانه در مهتاب می گردد زیاد
نیست دریا را هراس از گردش طوفان خشم
موج می ریزد فــرو ، گرداب می گردد زیاد
تا توانمندی بگیر از دست ، چون بالا رود
پرتوی خورشید عالمتاب می گردد زیاد
مثل شبنم چشم می گردند هرجا اهل دل
اهل غفلت را همیشه خواب می گردد زیاد
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):