🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۷/۰۹/۲۸ |
| تعداد شعر: | 928 |
| تعداد مطالب: | 569 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۳ |
چشمانم را مى بندم…
خود را آنجا تصور می کنم!
یمنی که شب شده
و در حصاری
روشنایى را محصور کرده اند…
یُمنِ یَمن نحس شد!
آنجا که مردمانش
همچون کوهى
برابر ظلم و ستم هاى
دشمنان مقاومت مى کنند
خودم را آنجا تصور مى کنم
میان سنگ و جنگ و تفنگ
همزاد با کودکان گشنه ی سیر از گلوله
میان دخترکان باکره ی آبستن از وحشت
سر سفره های پر از خالی
و در زیر باران تیر و خون و گلوله
سمفونی وحشت
و رقص کریه مرگ
را بارها به نظاره نشسته ام.
آنجا که زنان سیاه پوش از مرگ شویشان
با چشمانی پر از باران
تشنگی های
علی اصغرهایشان را با لالایی وداع
با عزیزانشان
سیراب می کنند.
آنجا خود را تصور میکنم
با ایمانی راسخ
که
همیشه شب رفتنى بوده
آری!
همیشه شب رفتنی بوده
و خواهد آمد روزی که
یـــــمــــن
از زندان ظلم و زورگویی رهایى یابد
و خورشید عشق و آزادی به آن بتابد…
سعید فلاحی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (4):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
بستن فرم