🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
بهار، شعر بلند ِ کتاب ِتاریخ است
به شرط آنکه بخوانی ، خطابِ تاریخ است
هوای سردِ زمستان و حسرت ِپائیز
تمام اگر شده است انقلابِ تاریخ است
شکفتن ِگل و سبزه… برای باورها
عبور ساده و بی احتجاب ِتاریخ است
هر آنچه دست طبیعت دوباره می ریزد
به کام تشنه ی دنیا، شرابِ تاریخ است
زمان ِرویش امّید و فصل بیداری
طلوع و روشنی اش، آفتابِ تاریخ است
دوباره ساز و سرود و ترانه ، می پرسند
که انتسابِ بهار، انتخابِ تاریخ است ؟
عبور روز و شب ِ ما – بهار می گوید –
اگر درست بفهمی ،عتاب ِتاریخ است !
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (14):