🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۷/۰۹/۲۸ |
| تعداد شعر: | 928 |
| تعداد مطالب: | 566 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۳ |
خودم را تسکین می دهم که،،،
از این سفر بر می‌گردی؛
بر می‌گردی،
— مثلِ همیشه اما’
چه می‌شد مانندِ کودکی‌ها
مرا هم،
با خودت می‌بردی؟
به سرم میزند گاهی
اینجا دیگر جای من نیست.
یقین دارم:
از میان تمام آدم‌های زمین
فرشته‌ای بودی که
از جانبِ خدا برای(ما) نازل شده بودی…
از روحِ بزرگت تمنای بخشش دارم.
فرشته‌ی من!
و قول می‌دهم
برای کمالِ(رها)
به تو تاسّی کنم.
#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (2):
علی معصومی در سر منشاء دیوانگی
سلام اقا سیاوش قبلا هم با حنابعالی در این وادی سخن رفته بود. جنابعالی متاسفاته با سوالاتی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و سپاس مجدد
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام مجدد خیلی خوشحالم که هستی ، سلامتی و در کنار خانواده به فضل الهی
معصومه بیرانوند در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام و عرض ادب این شعر شاید تاریخ سرودنش به ده سال قبل برمی گرده اولآ
طارق خراسانی در درد دارد مست باشی بی می و…
سلام رابعه دوم دختر شاعرم اولا : در تعجبم چرا تا به امروز این شعر را
مرداد 4, 1399
👏👏👏👏👏
🌷🌺🌷🌺🌷
پاسخ
بستن فرم