🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 تصعید

(ثبت: 14493) بهمن 26, 1397 
تصعید

غزلترین نگاه را
می ریخت به پای زخم
مثنوی گام پیادگان را
شعر می کرد…
صخره آمده
شده هموار دشت
صوتی در تصعید بلند
به نزدیکترین فراز قله و
کشیده ترین کمان خورشید
کوچ می کرد…
بزودی ، سه شعبه
بر زند گلوی یاسمن بویی
تا گلگونی زند به شرحی عجب
آنوقت نشان ارغوان
می شدش نثار دوچشم

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):

نظرها
  1. حسن گائینی

    بهمن 26, 1397

    آسمان شکست…
    ارغوان در کوچ،
    نشانِ شعر می کرد
    بی سوز و بی بهانه برایم ترانه بود
    خطرناکتر از درون
    میان جان تو می غلتم !

    بداهه شد تقدیم به نگاه و شعر زیبایتان
    با احترام و ارادت
    سلام
    🌹

  2. علی احمدی

    بهمن 26, 1397

    بیکرانه درودهااااااااااااااااااا و دست مریزاد استاد رشنوی بزرگمهر🌺🌺🌺🌺

  3. فائزه ناظر

    بهمن 26, 1397

    درود بیکران استاد

    پاینده باشید💐💐💐

  4. زانا کوردستانی

    بهمن 27, 1397

    درودتان

    سروده ای زیبا خواندم
    احسنت

    موفق و موید باشید

    🙏🙏🙏🙏🌹🌹🌹🌷🌷🌷🌺🌺🌺

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا