حاشا

درود بر شما بانو آجورلو گرامی

زیبا ست

زنده باشید به مهر

💐🙏👏👏🌷🌹

سلام

فهم شعر خیلی سخت است.
فکر کنم باید راز را در فاب چوبی ست
دیوار حاشا کرد قابی را که خود او بر دیوار نصب کرده بود.

در پناه خدا 🌱👌🌹🌹🌹🌹🌹🌹👌🌱

سلام جناب خراسانی
از اینکه دلسوزانه نکات مهم را گوشزد میکنید
سپاسگزارم؛
خیلی خوشحالم از بودن در کنار شاعرانی چون شما، راهنمایی شما عزیزان قطعا برای من که اول راه هستم بسیار ارزشمنده
🌷🌺

سلاماثرتان دچار اطناب است بزرگوار

ـــــــــــــــــــــــــــــ

یک کیلومتر بعدِ خواب
مانندِ مردمِ شب
دیوارِ بلندِ حاشایِ اتاق
لرزاند چهارچوبِ قابِ چوبی را!

باید مِن‌بعد
از دهانِ عکس
بی کیِ مکث
بشنوم سمفونیِ سکوت را!

هیچ‌کس
ضمنِ عرضِ تسلیت
انگار بی دوربین
توربینِ مقعر و محدبِ دلش
بدهکارِ عشق نیست!

عکس‌ِ در رختخوابِ قاب
وا کن دهان
باز کن زبان!

سیدمحمدرضالاهیجی
ساکوتی.هند
#تحشیه

سلام و درود تان

با سلام خدمت بزرگوارن
پیرو نظرات دوستان
باید عرض کنم که چارچوب شعر بر پایه نمادها( اتاق / چهار دیواری_قاب چوبی/مربع_ شهر/اجتماع) استوار است
۱_ مردم شهر: اجتماعی بیگانه
۲_اتاق/ مکعب: هر چه مربوط به مکان باشد با اشکال ۴ ضلع نشان داده میشود( چهار دیواری)مکعب هم دارای وزن است و استحکام؛ نماد صراحت است و روشنی و قطعی بودن چیزی
۳_ قاب/ مربع: یک شکل ۴ ضلعی می‌باشد. مربع نماد سکون و آرامش و ایستایی است.
قاب چوبی لرزید چون دیوار اتاق که از جنس خودش بود حقیقتی را حاشا کرد که در دل قاب بود( درون قاب همیشه تصویر حال و گذشته وجود دارد. پس اتفاق افتاده)
کمرش خم شد چون از اتاق که خودی محسوب میشد توقع نداشت؛ مردم شهر غریبه بودند و ……
من قالب نوشته خود را حجم میدانم که در گزینه ها ندیدم و به اشتباه سپید انتخاب کردم.
با سپاس از توجه و همراهیتان🌺🌺🌺🌺🌺🌷🌷🌷

درودو سپاس بر شاعر بزرگوارو فرهیخته و با ذوقم سرکارخانم آجورلو

اولا دستمریزاد زیباست و با کمی نگاه عمیق تر مقصد و مقصود نمایان می گردد
اشعاری که از ذهن تراوش میکند و بر صفحه می نشیند گرچه در ذهن سراینده کامل است و بدون نقص منتها نیاز به چکش کاری دارد
منتها در هنگام چکش کاری باید مراعات کرد که نه یک چش کم بزنید و یا زیاد چکش کاری کنید . همچنانکه کلمات اضافی باعث کسالت می شود حذف بیش از حد هم شعر را ناقص خواهد کرد . البته اکثر اشعار در درونشان نماد وجود دارد ولی این چینش و گزینش خوب نماد هاست که هم مفهوم را یا به صورت عریان ویا زیر پوستی بر ملا میکند
شعر باید خودش حرف بزند و همه چیز را یا آشکارا و یا به صورت ایهام و استعاره بیان کند . همینکه شما احساس کردید باید برای شعرتان توضیح بدهید نشانگر این است که
هم در زنجیره ی انسجام و هم چسبندگی فراز ها و حتی در القای مضمون و مفهوم شعر یک
نقص و کاستی وجود دارد . در واقع کاری را که انجام دادید شبیه یک نقاشی می باشد که زیر تصویرش توضیح داده است در صورتی که نقاشی خود باید گویا باشد به شکل هنری با بیننده صحبت کند . اگر فرصتی بود و دوست داشتید امیدوارم که روی شعرهای دیگرتان مواردی را که به نظرم چندان خارج از شعر نباشد را و تجربه هایی است که خود نیز از اساتیدم آموخته ام با شما به اشتراک بگذارم . تا چه قبول افتند و چه در نظرآید

🙏🙏🙏🙏🙏🙏