حامبال زنعمی

.

قلب ها ، قلبی شدند ؛  و کاخ عشقی سنگلاخ 

انقلاب اینگونه رخ داد ؛ و عواطف ، بی نسب

خنـده ها  شد  گریه  ؛  لبخند  تبسم  ،  با ریا 

پست مسـؤ و لیت بسیار کس ها ، بی سبب

پخمه با نخبه ، به جنگ میزها، بی هیچ درک  

اینچنین ! در استحاله ، مهر می گردد غضب 

زینهمه ، بیگانه خواهد درک معنا کرد  زود 

چونکه معیارست ؛ تا کوت کتی گردد .وجب

ساده اندیشی  قیامت می کند ؛ در ملک ما 

هیچ ،  از اسباب  تعجب می شود ؛ یا للعجب

ماکه درپایان خطیم؛ هیچ توفیریش نیست 

دیدن یاران طـارق ، دل ، برَد ؛ سوی طـرب 

………………………………………………….

سپاس بزرگمهرم . 

درود بر  شما . 

با مهر ..یا علی !

.

.

جمالت را ،  شبی  دیدم  ؛ به جایی 

تعـــالی الله.. ! شمایل ، نور  بارید 

مصمم ؛  تا ، مگر ! دستی  ببوسم  

تلاش ، آغـاز شد ؛ چیزی ، نماسید

مرتب ، تیک  ؛ تا… که ،  راه  جویم  

ولی امید ، شد ؛ منهـــــــــای امید 

نشد  الله  یارم ؛ خــادم ات ،  شـد 

حباب ست  پیرمردی ؛ زود؛ترکید

توانــی ،  باز  جـویم ؛  گــر بیابم ؟  

شود الله ….یارم ؛ رویم ،  اسپید 

…………………………………….

ممنونم. استاد عزیز. 
 

شرمنده محبتتان. !

با سپاس ها . 

.

.

.

ممنونم . از نگاه  پر  از  مهـــر  و  عاطفة

مهمانیی چنین ! بحقیقت  غنیمت ست

بخت بلنـــد ،  و  نایلِ  بر آرزو  ،  شدن 

از یمن پاک قلبی واز حسن نیت است 

……………………………………………
ممنونم گرامیدختم . درود 

.

.
.

.

.

سپاسِ  مقــدم  گلـزار  ساز ات 

که لطفی بود ؛ و بارانی  به تشنه 

کهولت ، رنج خاص خویش  دارد 

توانِ ته کشیده ، دیس و دشنه 

…………………………………….

ممنونم. پسرم . 

بزرگواری فرمودید . 

سپاس ها

.

سپاس مقــدم ات  ! بهنـــــاز بانو 

ستایش  می  کنم ؛ نیکـــو مــرامی 

همه هستی تیول خان عشق است 

در این خوان ، کیستی ؟  قائمقامی 

اگر حافظ ،  به  دو  جو  ، تاق  می زد 

ببین خیام ، افکندش ؛  به جامی 

………………………….

ممنونم دخترم بزرگمهرید . 

درودها 

.

.

صبح شادت به خیر  و سر سبزی 

روز هـــایت ، زمـان  زمـان ،  برتر  

بر و جــود عـزیـز  یا ران ،  هست  

مطمئن ، قلب من ؛  گمــان ،  برتر 

دختر من ،  سمـانه  تیموری است 

گـل  صد با غ ،  نه ؛ ا ز  آن  ، برتر  

…………………………………..
ممنونم گرامیدختم 
درود تان  باشد . 
با سپاس . 

.

. 

باز هم ، لطف خداوندی است ؛ می بارد؛  مرا 

باز ، این  مینا ی چشم آبی ، نگاهم  ، می کند 

مصر،عزیزم میکند؛ برتخت  شاهی میکشد

گر چه ، تدبیر برادر ها ، به چاهم  ، می  کند  

محفل طارق،دل مشتاق را ، پروسوسه ست

خان هشت ابلیس سازد؛سد راهم می کند 

تا، ببینیم ! آنچه تقدیرست ؛ پیروزست یا ؟

آسمان،هم بازمین ،این فتنه باهم می کند

……………………………………………….

ممنونم . دخترم . 

بزرگمهرید . مهرانم .

درودها

.