خواب غفلت

« خواب غفلت »

ای نسل آدمیزاد ، بیدار شو از این خواب
از خواب غفلتت داد، تا وقت هست دریاب
اينها كه ما بگفتيم ، از پيش خود نگفتيم
پيشينيان بـگفتند، ما همچو دُر4 بِـسُفتيم
ما هم به موقع خود ، گفتیم تا بدانید
آن یاوران جانی ، گفتن شما بدانید
آنها به ما بـگفتن ، ما بر شما بگفتیم
از آب دیده چون لعل، از لعل دُر بِـسُفتيم
چون نوبت شما شد ، باید سخن برانید
این درس تربیت را ، بر دیگران بخوانید
ما در وظایف خود، باید زِ جان بکوشیم
از امر و نهی خلاق ، نتوان نظر بپوشیم
در عمر جاودانی ، گفتن به ما بکوشیم
نتوان که ما در اینجا ،با یک نظر فروشیم
خلاق ما از اول ، بنموده ره به آدم
كرده است خود محوّل ، امری به خیل آدم
آن کو5 زِ کُل مخلوق، بر خلقتت بیافزود
ترکیب آدمیت ، درگه شناس معبود
ای دل تو فکر خود کُن ، از روزگار نابود
اینجا شدی مجسّم ، بود تو از که می بود
آوردنت در اینجا ، خواهد بَرَد بدانی
میلت بُوَد بمانی ، اما اگر توانی
گفتن که منزلی هست، زین خوبتر سرشتی
بردار توشه زين جا6 ، گر مایل بهشتی
جانا تو خود عمل کن، پندی که خود بدانی
تا وقت مرگ و رفتن ، بی خرج ره نمانی
هر کس که زندگی داد ، فرمان بندگی داد
دستور مرگ و رفتن ، آخر زِ زندگی داد
خود ای حسن تو هشدار! فرمان حق نگهدار
در فکر عاقبت باش ، دنیا بُوَد پُر آزار
٭٭٭
4- مرواريد 5- كه او 6- از اين جا