🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 خوبان خدا

(ثبت: 4227) خرداد 19, 1396 

 

خوبانِ خدا بارِ غمِ عشق که دیدند

 بر دوش چنین بارِ گران را طلبیدند

 

 سر بر قدمِ پیرِ خرابات نهادند

 وان لذّتِ آزادگی، از عشق چشیدند

 

 نازم به فروغی که به بسطام سرود این

«مردان خدا پرده ی پندار دریدند[1]»

 

دیدم که به هر کُشته ببخشند بسی جان

 چون بادِ بهاری که به هر کِشته وزیدند

 

 یکسوی جهان عشق ودگرسوی زروسیم

 اینان که بجز عشق متاعی نخریدند

 

 طارق چه غریبانه در این خاک نشستی!

 مرغان هوایی همه از بام پریدند…

 

[1] – مصرع از فروغی بسطامی