امیر جلالی
فروردین 14, 1401

عمر قدم بر می دارد … ما قدم بر می داریم … کداممان زودتر به مقصد می رسیم ؟؟؟ ای کاش همین نزدیکی ها باشد… باری دیگر (بهار خنده زد و ارغوان شکفت ) بیاد استاد فقید احمد شاملو … بهره بردم و درود بر شما

پاسخ
- مینا یارعلی زاده
  فروردین 14, 1401
  
  یک دنیا سپاسگزارم از نظر و حضور سبزتان جناب استاد جلالی ارجمند
  عمرتان پر خنده ی بهار و لحظاتتان اردیبهشتی ، ارغوان دلتان بی گزند
  
  بداهه آمد پیشکش قدوم مبارکتان؛
  
  چیزی به اردیبهشت نمانده
  هیچ برای از دست دادن نیست
  زمستان را می شکنیم و
  از نو ، بهار را
  از پنجره می آویزیم
  شاید اینجا عمر
  به سرعت نور برود
  شاید کمی دستهایمان
  از تن دور بشود
  ولی ما همیشه با دلمان
  نشد های بسیاری را
  چون آب خوردن می کنیم
  خودمانیم
  اگر شاعر نبودیم
  همین حوالی
  قبل از اولین بنفشه های خورشید
  -جیغ نکشیده-
  کبود می شدیم و در غبار مه، کور
  بی نفس ، بی ردِ پا
  نه بگذار این تکرارها
  در همین جا جا بماند
  من آمده ام
  دست بر شانه ی تو
  از قاب پنجره
  بهار را بیافرینم
  #مینا_یارعلیزاده
  🌹🌹🌹🌹🌹
  
  پاسخ
  - امیر جلالی
    فروردین 15, 1401
    
    بسیار سپاسگزارم از بداهه پر شکوفه تان درود بر شما
    
    پاسخ
فریبا نوری
فروردین 14, 1401

درود مینا یار علیزادۀ عزیز

بسیار زیبا
سال و قرن جدید بر شما هم مبارک

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

پاسخ
- مینا یارعلی زاده
  فروردین 14, 1401
  
  یک دنیا سپاس استاد نوری گران ارجم
  دل و جانتان اردیبهشتی
  لحظه لحظه عمرتان بهاری
  🌹🌹🌹🌹🌹
  
  پاسخ
علی معصومی
فروردین 14, 1401

عالی🌿👏🍃👏👏👏

پاسخ
- مینا یارعلی زاده
  فروردین 14, 1401
  
  عالی نگاهید استاد معصومی عزیز
  بهارتان پر امید و اردیبهشتی
  🌹🌹🌹🌹🌹
  
  پاسخ
صفا یغمایی
فروردین 14, 1401

درودها
زیبا
افرین وسال وقرن جدید وماه مبارک رمضان مبارک
🌺🌺🌺

پاسخ
- مینا یارعلی زاده
  فروردین 14, 1401
  
  زیبانگاهید جناب یغمایی گرانقدر
  سپاسگزارم و این همه نیک بر شما نیز مبارک است
  🌹🌹🌹🌹🌹
  
  پاسخ
طارق خراسانی
فروردین 14, 1401

سلام دختر عزیزم

سال نو و قرن جدید مبارک

مانند همیشه زیباست

در پناه خدا 🌿👏👏👏👏🌷🌿

پاسخ

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

این یک نقد است

ثبت نام در شعرپاک

کنار دوده ی سیگارَت بخار چای پریشان بود
دلیل قُل قُلِ قلیانت عبور از شب تهران بود

بر استکان اساطیرت شکوه دولت شاه عباس،
در ابروان کمانگیرت نشان آرش دوران بود

به قهوه خانه ی چشمانت چه پرده ها که نمی خواندم
که نقش رستم دستانت پر از حماسه ی پنهان بود

پیام قصه ی تهمینه، درام رستم و سهراب است
تمام غُصه ی آئینه فریب خوردن انسان بود

در این شبانه ی جنجالی میانِ پرده ی نقالی
ببر مرا به همان حالی که عشق مرشد شاهان بود

تمدنی و مباهاتی، نگاره ها و عماراتی
که تخت سلطنت جمشید در اوج کوه نمایان بود!

و داریوش خردمندی، کتیبه های فرهمندی،
پیام صلح خوشایندی که روی لوحِ زرافشان بود!

سوار موج خلیج فارس بتاز کوروشِ خاک پارس
به سوی آتش اسکندر، که نوح حامل طوفان بود

میان سینه ی تبدارم دوباره شور خزر دارم
ببار ابر تب آلوده به جنگلی که گلستان بود

بریز قهوه ی تلخی چند، بنوش شعر مرا با قند
که حال فال غم انگیزم شبیه پرچم ایران بود…

« ناهید سعیدی »