در من شکفته لاله های سرخِ امید

درود واحترام جناب استادخراسانی گرانقدر نظر به رخصت و فرصتی که در اظهار نظر عنایت فرمودید در خصوص این مخمس چندکلمه می نویسم. نخست تمجید از تلاش جناب عالی برای شناساندن هرچه بیشتر شعرو شاعرمرجع ملکه ی شعرپاک مهربانوغزل آرامش و در این نیت خالصانه استادهیچ تردیدی نیست در این زمینه هم موفق هستید هزاران دروددر خصوص غزل مرجع که هیچ بحثی وارد نیست واقعا سراسر عظمت و قدرت است جنبش و رویش و بالندگی و پیکاری که برای زندگی ضروری است وچه پیکار نابرابری است ندیده بودم این غزل غیرتمندانه را که قلم فرسایی. این حقیر آن هم درحاشیه و بی جزیی نگری بر مرتبه ی بلندش نخواهدافزود اما در ابیات پیشکش واهدایی شما به این غزل از تضمین تا چندمورد پی بند پیوست جناب عالی هم زیباست. بسیار هم زیباست هرچند به قدرت ابیات مرجع نیست یعنی نمی شود که باشد و این اتفاق کلی است از آثار فراوانی که در مخمس تضمین دیده ام موارد ی معدود و انگشت شمارتضمین در قدرت مساوی یا اندکی بهتر از مرجع برایم رضایت بخش بوه اند تضمین های پنهان و پیدای حضرت حافظ از جناب سعدی که در قالب مرجع در چندمورد بهتر از مرجع است در موارد افزون تر مساوی است گویی که هرچه و هرکه شاعر به استقبال سعدی رفته است شکست خورده است. دیگری استقبال و تضمین های یغمای جندقی بزرگ است از سعدی در قالب های مخمس یا مسدس نیز پیروی از قطعه های کوتاه سعدی در جوهر و نمک کلام که پیروزمند است استقبال های استادشهریار از حافظ عباس خوش عمل از استادمشفق . شفیعی کدکنی در استقبال غزل مشهور سعدی بگذار تا بگریم سعدی. حسین منزوی در استقبال از هر سه شاعر استثنایی ادبیات سعدی حافظ و مولانا دریافت ها و پیروی های پیرایه یغمایی از مولانا که همگی مشهود و مشهور در قالب غزل است و همگی استقبال های موفق است اماتضمین مخمس و مسدس موفق اندک است یا من ندیده ام البته موفقیت برای شاعری که به استقبال می رود چه شعر مرجع که صد درصد موفق بوده است که مورد توجه و استقبال قرار دارد نمونه اش همین غزل کم نظیر شاهکار غزل آرامش است و غزل های نگار حسن زاده که مورد توجه جناب عالی است این مهم است که تضمین در حجم گسترده موفق باشد که ارزش شعرمرجع محفوظ بماند برای شاعر پیرو نیز امتیاز آور باشد غیر این ممکن است تضمین های اینگونه اعتراض شاعر مرجع را در پی داشته باشد در این مخمس همچنانکه در ابتدا عرض شد شروع موفق است و تا تا چند پیوست مساوی بودن کلام جناب عالی تا حدی محسوس است و کمی فروتر از قدرت کلام مرجع است ولی زیانبار نیست اما در این چند بندی که شاهد مثال می آورم(قومی بسانِ تیغِ کینه، تیزِ تیزندقومی که آبِ روی مردم را بریزندچون ظهر تابستانِ شرجی، جان ستیزنداز سایه سارم خستگی ها می گریزندآغوش سبزم ، لانه ی سار و کبوتر)آهنگِ شادم بر غمِ دنیا بتازداسبابِ شادی را به دفعِ غم بسازددر بازی عشقم، سپاهِ غم ببازدانگشت هایم سازِ شادی می نوازدبا برگ های نرم و رقصان و معطَّردر ابیات سروده ی جناب عالی ضعف محسوس در زبان شعری شما نسبت به ابیات غزل آرامش به چشم می آید گویی که نقد سرکار خانم دکتر نوری عزیز تا حدی در بهتر شدن این قسمت تاثیر دارد اما از نظر حقیر هنوز فاصله فروماندگی زبانی ابیات پیرو از غزل مرجع احساس می شود(قومی بسانِ تیغِ کینه، تیزِ تیزندقومی که آبِ روی مردم را بریزندچون ظهر تابستانِ شرجی، جان ستیزند)از سایه سارم خستگی ها می گریزندآغوش سبزم ، لانه ی سار و کبوترملاحظه بفرمایید فقط سطر ظهر شرجی تابستان را می شود پذیرفت البته همان هم گزاره ی شما از تصویری که ارایه می دهید مناسب نیست. یعنی مورد توافق همگانی ممکن است نباشد یعنی دوپاره است شرجی جان ستیز است اما ظهر تابستان چه آیا ظهر تابستان هم جان ستیز است؟ شایدهر ظهری تابستانی جان ستیز نباشد ولی در مجموع این سطر از بیتی که با قومی شروع شده است بهتر است ملاحظه بفرمایید:(قومی بسانِ تیغِ کینه، تیزِ تیزندقومی که آبِ روی مردم را بریزند)ملاحظه بفرمایید این بیت زبان شعری ندارد نظم خالص است در حالی که نهاد یک بیت با رویکرد تصویری باید باشد نمی دانم در تضمین مخمس می توان از تضمین چند بیت صرف نظر کرد یا خیر یعنی مثلا کل غزل ابتدا بیاید سپس ابیاتی که تضمین شده است و اگر چنین رسمی باشد به گمانم این قسمت را به طورکلی صرف نظر کنید همچنین قسمت بعد از آن هم ضیعف است آهنگِ شادم بر غمِ دنیا بتازداسبابِ شادی را به دفعِ غم بسازددر بازی عشقم، سپاهِ غم ببازدانگشت هایم سازِ شادی می نوازدبا برگ های نرم و رقصان و معطَّرملاحظه بفرمایید چه فاصله ای در فروماندگی در فرم و محتوا بین آنچه شما سروده آنچه شما سروده اید وانچه شما سروده اید دقیقا ساخت شاعر را توضیح داده اید و این زبان شعری شما را به نظم خالص تنزل داده است امیدوارم جسارتم را ببخشید به جز این مواردشروع و پایان مخمس شما و چند بند ابتدایی زیبا و رضایت بخش است بابت اشتراک و انتشار افکارتان و معرفی هرچه بیشتر مهربانو غزل آرامش از جناب عالی با سهم کوچک مخاطب عام سپاسگزارممحمدیزدانی” جوینده”

درود بیکران استاد خراسانی
بسیار زیبا و دلنشین و ژرف می سرایید
قلمتان سبز ،اندیشه والای شما زلال ابدی
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

. بیکران درودهایم نثارتان باد 🌺
. خلق چنین سروده شاهکارگونه به فرهیختگی
. هُشیاری و گران اندیشی که اینسان به گوهر کلام
. آمیخته و عطر خوش فرزانگی می پراکند 🌺
. هنری ست شایان تحسین و تمجید و تشویق ها
. شاعری خراسانی که اینسان بر رطل گران سخن
. می کوبد به زیبایی پنداری بایسته و سرشاری
. منطقی شایسته 🌺
. استاد گرانمهرم بیت بیت سروده ی نابتان درسی
. نو برایم داشت . و من همچنان می آموزم به
. شیفتگی و شور 🌺
. بمان و بتاب بزرگوار خراسانی 🌺🌿🌿🌹🌹🌿🌿🌺

درودها استاد خراسانی گرانقدر

صبح این اثر زیبا را خواندم و بر هر دو شاعر گرانسنگ درود فرستادم

چون امر به نقد فرمودید گفتم سر فرصت مجددا و با دقت بیشتر بخوانم و بعد نظر دهم بار دیگر خواندم و لذت بردم نکته خاصی به ذهنم نرسید شاید مصراع
“قومی چو شمشیری ز آب کینه تیزند” را بتوان به لحاظ سلاست ارتقا داد، و در مصراع “تصویرهای بوسه هایم جاودانه” بتوان از جمع همزمان مضاف و مضاف الیه پرهیز کرد هرچند در فارسی امروز این امر کاملا پذیرفته است.

با درود بیکران و سپاس فراوان از به اشتراک گذاشتن این آثار زیبا

🌷🌿🌷🌿🌷🌿🌷

من که فقط لذت بردم این همه نوشتن وپر مغز نوشتن هنر وتبحر یک شاعر تواناست
دستمریزاد استاد👌👌👌🌸🌸

درود حضرت استاد
🌺👏👏👏👏👏👏