🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
شعری که در آن فرصتِ اندیشه نباشد
هر کس که سراییده – بدان یاوه و مُفت است
صاحب قلمی کز قلمش بهره نگیرد
شایسته ی فحش و سخنِ زشتِ کلُفت است
جاوید، کلامی که در آن پند و گهر را
چون دّرِ دری در صدفِ واژه نهفته ست
از ” نون و قلم ” نانِ به دریوزه نجویید
امروز نه هنگامه ی صلح است و نه خُفت است
تک بیتِ گهربار بیارزد به کتابی
کز سیصد و هفتاد غزل جفت به جفت است
ناوَرز خمیری که به تُرشی نرسیده –
در سفره بیات است و در مَجمعه هُفت است
هشدار که یک مصرع ناپخته به دیوان
از”عَرش به فرش” ات زند و موجبِ اُفت است
در محضرِ شیخِ اجل این مرثیه خواندیم…
گفتیم که یا شیخ صحیح است؟ بگفت: است
مهدی صادقی مود
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (6):