🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
افتاده ام از اوج ِ دنیای جوانی ها
گم گشته ام در سایه سارِ بی نشانی ها
دیگر بدوش ِ زندگی بالی نمی بینم
پر بسته ای جا مانده ام در ناتوانی ها
دستانِ پرمهری که روزی چترِمن بودند
حالا بغل وا کرده اند بر خصم ِجانی ها
تنهای تنها مانده ام در مرز ِ بی مرزی
تا کی سرودن در قفس از بی زبانی ها
ای همرهانِ زندگی اقبال ِمن درد است
دنیای من گردیده طعم ِنوحه خوانی ها
عمری بامید ِ نگاهی هی غزل گفتم
دیدم ندارد شوق ِ یاری همزبانی ها
سر می گذارم بر سر ِ زانوی تدبیرم
تا کی شکستن از هیاهوی روانی ها؟
طلعت خیاط پیشه
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (9):
فروردین 27, 1396
درود بر شما استاد بانو
پاسخ
فروردین 29, 1396
سپاس از حضورتان
پاسخ
فروردین 27, 1396
درودها بزرگوار
بسیار زیبا و استادانه
ابیات سروده هم تراز و در ترازی بالا
تبحر ِ قلم و پختگی اندیشه و زیبایی خیال
نمایان و آشکار
پاینده باشید
پاسخ
فروردین 29, 1396
ممنونم جناب اجلاسی ارجمند
پاسخ
فروردین 27, 1396
به به
بسیار زیباست
درودتان
پاسخ
فروردین 29, 1396
جناب صادقی بزرگوارید شما.
ممنونم.
پاسخ
فروردین 27, 1396
درودها …
دستمریزاد…
مانا و نویسا باشید به مدد الهی …
پاسخ
فروردین 29, 1396
ممنون از حضورتان جناب اسد پور عزیز
پاسخ
فروردین 28, 1396
تا کی شکستن از هیاهوی روانی ها؟
زیبا بود مهربانو
مانا باشید و موفق
پاسخ
فروردین 29, 1396
سپاس گلبانوی عزیز
پاسخ
فروردین 28, 1396
درود ها ادیب فرهیخته استاد مهربان و بزرگوارم
بی اغراق شعرتان بسیار زیبا بود و شورانگیز و بارها خواندم و خواندم و با خود میبرم این واژه های سوخته از دل را
به مهر و بهار می سپارمتان
از شعر شدنت
بوی سوختهٔ واژه ها آمد
برای این اتش بازی ، دوستتان دارم
پاسخ
فروردین 29, 1396
شما لطف دارید
ممنونم از حضور گرمتان
پاسخ
فروردین 29, 1396
سلام بزرگوار بسیار زیبا سرودید
زنده باشید و همچنان بسراید
پاسخ
فروردین 30, 1396
سلا م و درود بر شما بانوی شعر و ادب و خلا قیت و اخلا قیت
بسیا ر قابل تقدیر است زنده باشی تا همیشه سراینده
پاسخ
بستن فرم