علیرضا حکیم
مرداد 19, 1396

درود جناب اسد پور

زیبا بود شعرتان

استفاده کردم

پاسخ
- مهران اسدپور
  مرداد 19, 1396
  
  درودها جناب حکیم عزیز ؛
  
  از اینکه همیشه بخشی از وقت ارزشمندتان را صرف خواندن اشعار حقیر میفرمائید بی نهایت سپاسگزارم …
  
  در پناه حق شاد و تندرست باشید.
  
  پاسخ

فاطمه اکرمی
مرداد 20, 1396

الهی همیشه عاشق عشق الهی باشید

سلام و درود بی پایان زیبانگار

درودها

پاسخ
- مهران اسدپور
  مرداد 21, 1396
  
  درود و سپاس سرکار خانم اکرمی ارجمند ؛
  
  حضور ارزشمند و نگاه پرمهرتان را سپاس میگویم…
  
  شاد و تندرست باشید.
  
  پاسخ
ابوالحسن انصاری(الف.رها)
مرداد 20, 1396

درودتان باد

پاسخ
- مهران اسدپور
  مرداد 21, 1396
  
  درود و سپاس جناب انصاری عزیز ؛
  
  سپاس از فیض حضورتان …
  
  موفق و مأجور باشید.
  
  پاسخ
جواد مهدی پور
مرداد 21, 1396

درود بر شما جناب اسدپور گرامی

از اشعار زیبایتان لذت بردم

عالی سرودید

مرحبا

زنده باشید

پاسخ
- مهران اسدپور
  مرداد 21, 1396
  
  درودها جناب دکتر مهدی پور ارجمند ؛
  
  از همراهی و الطاف مداوم حضرتعالی بی نهایت سپاسگزارم …
  
  در پناه حق پیوسته شاد و تندرست باشید.
  
  پاسخ
مهدی صادقی مود
مرداد 21, 1396

سلام جناب اسدپور عزیز

زیبا سروده اید

احسنت

پاسخ
- مهران اسدپور
  مرداد 21, 1396
  
  درودها جناب صادقی مود ارجمند ؛
  
  با بزرگواری و به مهر خوانده اید دوست گرامی.‌‌..
  
  از همراهی و توجه حضرتعالی سپاسگزارم …
  
  پاسخ

بستن فرم

سلام و درود

بسیار زیباست

سپاس از حضورتان

لذت بردم

شادکام باشید

در پناه خدا

ثبت نام در شعرپاک

کنار دوده ی سیگارَت بخار چای پریشان بود
دلیل قُل قُلِ قلیانت عبور از شب تهران بود

بر استکان اساطیرت شکوه دولت شاه عباس،
در ابروان کمانگیرت نشان آرش دوران بود

به قهوه خانه ی چشمانت چه پرده ها که نمی خواندم
که نقش رستم دستانت پر از حماسه ی پنهان بود

پیام قصه ی تهمینه، درام رستم و سهراب است
تمام غُصه ی آئینه فریب خوردن انسان بود

در این شبانه ی جنجالی میانِ پرده ی نقالی
ببر مرا به همان حالی که عشق مرشد شاهان بود

تمدنی و مباهاتی، نگاره ها و عماراتی
که تخت سلطنت جمشید در اوج کوه نمایان بود!

و داریوش خردمندی، کتیبه های فرهمندی،
پیام صلح خوشایندی که روی لوحِ زرافشان بود!

سوار موج خلیج فارس بتاز کوروشِ خاک پارس
به سوی آتش اسکندر، که نوح حامل طوفان بود

میان سینه ی تبدارم دوباره شور خزر دارم
ببار ابر تب آلوده به جنگلی که گلستان بود

بریز قهوه ی تلخی چند، بنوش شعر مرا با قند
که حال فال غم انگیزم شبیه پرچم ایران بود…

« ناهید سعیدی »