🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۴۰۱/۰۸/۲۹ |
| تعداد شعر: | 51 |
| تعداد مطالب: | 1 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۲/۰۸/۲۸ |
دگر عیدی نیاید در درون سرزمین مادری
ما ز فرزندان بالغ، کو نشان مهر آئین مادری
هرگز از نوروز، جشنی نا شود برپا برای سال نو
تا زمانیکه ، فراوان زخم ها شد همنشین مادری
روزگاران خوشی بود از برای سال می آمد جدید
لحظه های شاد نوروزی، که مهر آفرین مادری
شد پدیدار از سرور و گرد هم آیی از ایرانیان
جملگی در پایکوبی، یا سفر روی زمین مادری
آن چه اکنون انتظار شوق گویندش به نزدیکی او
مرده در دلهایمان، گویی که دارنده ز کین مادری
حاصل یک کوشش و تابیدن خورشید جهل و کاهلی
قدرت افسانه زشتی و مرگ یک حزین مادری
با توانایئ و آگاهی این مردم توان تغییر داد
حس و حال غم به دار آویخت هر گوشه کمین مادری
تا بهار آید در این خاک نمای فصل پائیز خزان
نغمه های شور را احیا برای بهترین مادری
سروده ای از : ادریس علی زاده بهمن ۱۴۰۱
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
این نقد منه و فراموش کردم در فرم ایمیل خود را بنویسم برای همین ناشناس
سلام و عرض ادب به مانای مهربان با سپیدی روبه رو هستیم که می خواهد
سلام و عرض ادب به مانای مهربان با سپیدی روبه رو هستیم که می خواهد از
عادل دانشی در امشب ستاره نام تو را داد می زند
درود مانای عزیز سپاس از نقد و حسن نظرت البته من خودم رو شاعر نمی
سبزه نه گل نه صبح عطر آگینی لبریز سکوت تلخی و غمگینی زد ابر زمستان به سرت
بهمن 28, 1401
نبیند کوه و دریا، باغ و جنگل، عید را دیگر
پاسخ
بهمن 28, 1401
درود استاد
پاسخ
بهمن 28, 1401
سلام
درودتان
در پناه خدا 🌱🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌱
پاسخ
بهمن 29, 1401
درود استادم
پاسخ
بستن فرم