🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
معلق در میان عرش و فرش همواره حیرانم
مثال خار و خاشاکی اسیر باد و طوفانم
گهی سیری به عرش و گه به سرافتاده درفرشم
گهی خوشحال از پرواز و گه زنجیر درپایم
بسوئی می کشد نفسم که باتلاق است و تاریکی
چو ماهی در دل مرداب گمانم , پریشانم
برای مدتی کوتاه با بال ملائک ها به پروازم
و یکباره چو فواره فرو افتاده در چاهم
چه حالی دارم اکنون من ز گرداب غبار آلود
که هردم می شوم لبریز از مرداب کردارم
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (7):
فروردین 29, 1403
درودتان
بیت اول زیبا وبینقصست
موفق باشید.
🌺🌺🌺
پاسخ
بستن فرم