دیریست مشق رفتن میکنی
پاورچین پاورچین
نشسته ای پشت دار قالی
و رج به رج
گره باز میکنی
باشد؛
مرا بگذار و برو
نه؛ بهتر است یک گور هم برای خاطره ی ….
چال کردن زیر خروار خروار خاک بهتر است
آری!!! چرا به دست باد دهی؛ تا دوباره با نسیمی به دامانت برگردد؟!
راستی؛
وقتی لباس عادت را از تن در آوردی
دوان دوان به آغوش که ….
کجا…
اصلا ولش کن
تو مرا بگذار و برو
خیالت تخت!!!
چندین شهر با من فاصله داری
و هیچ عاشقی با پر خیال به وصال معشوق نرسیده جانم
در امان خواهی ماند
از شر وسوسه ی چشمانم
و نفس راست میکنی در نبود فتنه….
تو مرا بگذار و برو
بغض مانده در گلو، هیچ
شبگردی هایم به کنار
پروانه با شمع الفتی دیرینه دارد
خدا را چه دیدی؛شاید ورق برگشت
کنج دل ماه لرزید
و دست تقدیر مرا سرمه کرد بر چشمان معشوقه ات
شاید خدا با من مهربان‌تر بود
شاید اجر من از صبوری، چشیدن طعم لبانت شود در لحظاتی که باران فراموشی بر سرت نازل شده
و من پنهانی گرمای لبانت را احساس کردم؛ درست زمانیکه دیوانه وار چشمان مستی را غرق بوسه کرده ای و کنج دلت می لرزد از
طنین دلنشین فریبایی اغواگر

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (6):

علی معصومی

طارق خراسانی

مينا امينی

معین حجت

برهان جاوید

مهدی محمدی

کاربرانی که این شعر را خوانده اند (10):

نظرها 4

علی معصومی
مرداد 2, 1402

درود ها بر شما
بانو اجورلوی ارحمند
صمیمانه و شیدا سروده اید
زیبا و دلنواز
♡♡♡
🌹🌹🌹🌹🌹

پاسخ
- پروانه آجورلو
  مرداد 3, 1402
  
  درود
  سپاسگزارم
  
  پاسخ
طارق خراسانی
مرداد 2, 1402

اصلا ولش کن
تو مرا بگذار و برو
خیالت تخت!!!
چندین شهر با من فاصله داری
و هیچ عاشقی با پر خیال به وصال معشوق نرسیده جانم
در امان خواهی ماند

سلام و درود
بسیار عالی ست

در پناه خدا شاد زی 🌱🌹👌👌👌👌👌🌹🌱

پاسخ
- پروانه آجورلو
  مرداد 3, 1402
  
  درود بر پدر شعر پاک
  خوشحالم بعد از مدتها پیامی از شما دارم
  اینجا در نبودتان هوا عجیب دلگیر است
  
  وقتی بابا طارق نباشد اصلا شعر میخواهیم چه کار؟؟؟
  
  پاسخ