🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
| تاریخ عضویت: | ۱۳۹۸/۰۱/۲۸ |
| تعداد شعر: | 845 |
| تعداد مطالب: | 8 |
| آخرین فعالیت | ۱۴۰۳/۰۲/۲۹ |
شعله عالم افروزم
من عابر پس کوچه های سرد هر روزم
آواره ی شهر خزان از فصل نوروزم
شب تا سحر گرد چراغ لاله می ریزد
خاکستر پروانه های مست خودسوزم
زانو زدم عمری به پای نرگس مستی
تا توشه ای را در تماشایش بیاندوزم
دیوانه و دلبسته ی دُردانه ای گشتم
شاید به نام عاشقی درسی بیاموزم
آتش فشان سینه ام را تو نمی دانی
سیاره ای از شعله های عالم افروزم
امروز اگر در خاطرش یادی نکرد از ما
فردا ببادش می دهد نجوای مرموزم
دارم بزن! ای درد بی درمان رهایم کن
از گیر و دار بی خود دنیای چلغوزم
♤♤♤
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (8):
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود مجدد جناب مانا خیلی خیلی از لطف شما ممنونم که با صبر و حوصله به
سلام حمیدجان در این مورد یک داستان کوتاه برایتان تعریف می کنم : روزی یک نفر از
حمید گیوه چیان در نامه ی اشتیاق
درود جناب مانای عزیز از اینکه وقتتان را می‌گیرم عذرخواهی می‌کنم اما بدلیل اینکه شما مطالعات
سلام افلاطونیان معتقد بودند که ورای این عالم که مجاز است ، عالم دیگری نیز هست
سپاس گذار رحمت و زحمتی هستم که کشیدید خانم عبدلی عزیز و بی تردید سعی
