🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
شمــــع شـــوقــــم که در این بـزم صفا می سوزم
نــور می بخشـــم و در جمـــــع شمــــا می سوزم
شاعــــر عشقــــم و هــر لحظــه غــزل می سازم
شاهـــــد مهــــرم و بــا یـــــاد وفــــا می سوزم
دوست پـــروانــه و ســـاقــی گل و مطـرب بلبل
در چنیـن انجمنــــی وه چـــــه بجــــا می سوزم
چشـــم بـــد دور کـــه در بــزم شمـــا پاکدلان
شعلــه می نوشم و بـــی چــون و چرا می سوزم
شمع سان مرگ مـن خسته دل از خاموشی است
زنـــدگـــی هست مـــرا تا که به پــا می سوزم.
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (2):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (5):