🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃
گذشت عمر گران در لیالی و ایام
نگشت شام فراقت به چشم باقی بام
به گوش و چشم خلایق ریا سْت بی معنی
گناه گر نکند کس نمی رسد به مقام
به منکر آمر و ناهی شدیم از معروف
حرام گشته حلال و حلال گشته حرام
کلام مدعی از حیله خیزد و کذب است
به باده لب نزند ، میخورَد قسم برجام
حیا نمانْد و تفاخر شود به رسوایی
کسی دگر ننهد طشت خویش را بر بام
تهی اگر شود این عالم از ستم بر مور
ستم به تو نتوان کرد اگرچه در اوهام
پر است از خبر عدل و ظلم بر معصوم
دهان مدعیان و خواص و گوش عوام
خداکند که نیایی چو کذبشان صدق است
عدالتی که به قتل تو میشود انجام
صبور اعظمی و ناگزیر می یابد
جدال صبر و غم آخر به نفع غم اتمام
خداست باقیِ مطلق، جهان شود فانی
امام چون که به جان آید از فراق امام
تو هستی از همه آگاهتر به صدق وقوع
مباد گسترد از جهل من کسی را دام
#مهدی_شریفی_زاده
#باقی
کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (5):
کاربرانی که این شعر را خوانده اند (8):