قلّه های نور

داستان حقیقی درد دل دختر بچه ای با مادرش که از روزهای تلخ اعتیاد پدر خود میگوید برگرفته از کتاب آتش به دشت نیلوفر:

صدا میاد،صدا میاد،صدای کفش پا میاد
مامان بیا فرار کنیم بازم داره بابا میاد

مامان بریم یه جای دور ، به اوج قله های نور
بابا شده یه گرگ هار ؛ ما مثل بره های کور

وقتی سرم داد میزنه،خیلی میترسم به خدا
یه روز میای میبینی که جون شده از تنم جدا

یه روز میای که دیر شده ، دختر تو ذلیل شده
چشماتو وا کن ببینی، بابا چه قدر علیل شده

آخه چقدر نون و پیاز ، آخه چقدر راز و نیاز
چقدر میخوای بهم بگی،بازم بخند،بازم بساز

الان درست چند شبه که غذا نمونده تو خونه
بیا بریم ،خوب میدونی بابا زنده نمیمونه

مامان، بابا حتی دیگه یه ذرّه دوستم نداره
قصه برام نمی گه و سر به سرم نمیذاره

قول داده بود یه روز منو ،به شهربازی ببره
قول داده بود چند سال پیش،یه چرخ بازی بخره

مامان بیا بریم دیگه ،بسه دیگه در به دری
از این همه ماتم وغم، نگو دیگه بی خبری

بابا یعنی یه دردسر،نداره چیزی جز ضرر
فکر میکنم همین روزا،بشم کنیزی بی پدر

مامان بیا بریم دیگه اون دیگه آدم نمیشه
کنار بابا که باشیم،غصّه هامون کم نمیشه

حقیقت و ببین آخه،بابا دیگه نا نداره
تو قلب یخ زدش دیگه،برای ما جا نداره

صدای فندکش شبا ،نمیذاره من بخوابم
نگاه بی روح بابا،نمیدونه که بی تابم

گوشواره ی شاه و پری،کجاست النگوی طلا
گرمی دستای بابا،قصه های سیندرلا

خونه دیگه جهنّمه،هر چی بگم بازم کمه
قلب کوچیک دخترت، چند ساله که پر از غمه

مامان بیا بریم دیگه،بابای من یه اژدهاست
کبودی صورت من ،نشونه این ادعاست

بیا بریم یه جایی که دود سیاه توش نباشه
کلبه ای که چراغ اون، هیچ موقع خاموش نباشه

تو رو خدا بریم مامان،صدام دیگه در نمیاد
این روزای خاکستری ،برای ما سر نمیاد

جدا بشیم بریم مامان، از این سرای بی کسی
خسته شدم از این همه ،ندای بی هم نفسی

خسته شدم از بس بابا ،امروز میره فردا میاد
خسته شدم از بس شبا ،چشم به راهم تا بیاد

تو حسرتم یه بار بگه ،قربون اون قد و بالات
دخترکم،گل پرکم،فدای اون ناز و ادات

آرزومه بابا یه روز مداد رنگی بخره
نشکنه این دل منو ،قلک سنگی بخره

شما بگین بچه شبا،کجا باید سر بذاره؟
شما بیاین نازم کنین ،بابای من گرفتاره

بازی و کودکی برام،یه قصّه قدیمی شد
پیر شدم تو کودکی، گریه باهام صمیمی شد

یادم نمی ره بچگی،یه دنیا سرسپردگی
ترس و غم و گرسنگی،روزای زار مردگی

مامان بیا بریم دیگه ،قصه به آخر رسیده
افتاده بابا رو زمین،جواب مارو نمیده

……………………یک سال بعد
اون روزا رفت از زندگیم،بابا شده یه مرد مرد
یه آدم پاک و شریف ،با بدیا توی نبرد

حالا یه خونواده ایم ،عزیز و شاد و پر ز شور
زندگیمون جا داره باز،رو اوج قلّه های نور
به یاد زهرا کوچولو تقدیم با اشک
بابک حادثه