ما وارث تنهايىِ پروردگاريم

سلام و درود بر ملکه ی شعر پاک 

مانند همیشه شاهکاری را رقم زده اید 

وقتی اشعار شما را میخوانم  تازه می فهمم شعر یعنی چه…

اما مضمون شعر زیبای تان مرا وادار کرد چند سطری بنویسم و پیشاپیش از زیاده گویی خود عذر خواهی می کنم .

نظریه های متفاوتی درباره خلقت است اهل دین بگونه ای از خلقت تعریف دارند و لائیک ها بگونه ای دیگر ولی قدر مسلم  هستی از ذره خلق شده است و این ذرات  موجودات را به اذن الهی خلق کرده اند .

گاهی اوقات که خیلی به کنه ذره متمرکز می شوم با خود می گویم این خاکی که روی کفش ما می نشیند و یا هر جایی که در آن زندگی می کنیم  آن را بسرعت با دستمالی  از سطح کفش و وسایلمان می زداییم  و غافل از اینکه همان خاک  یعنی (ذره )خالق ما و دیگر موجودات است  که به چشم ما بسیار ناچیز می نماید.

این شعر شما در دل خود حقایق علمی  شگرفی را جای داده است و یقین دارم  که مرگی حادث نمی شود و زندگی جاودانه است .

بله زندگی جاودانه است مانند این اثر با شکوه شما .

صد سال ديگر من كجايم؟ تو كجايى؟

امروز را بگذار با هم بگذرانيم

مى آيد آن روزى كه دور از خستگيها

تنها نگينى بر لباس كهكشانيـــم

در پناه خدا شاد زی

با سلام و درود

واقعن حرف نداره

آدمو تو فکر می بره

ای کاش مردم کمی تغییر کنن و اهل شعر خوندن بشن

و اینجور شعرارو مطالعه کنن…

 سلام و درود بر شما بسیار زیب و اثر بخش و هنر مندانه بود 

آفرین بر ذوق و قلم و توانمندی شما    تا باد چنین با دا

 طیب الله

سلام و عرض ادب فراوان بانوی ارجمند

از شعر زیبا و سنجیده تان بی نهایت لذت بردم.واقعا عالی بود.

در اوج درخشش بمانید

سلام ودرود

احسنت بسیارزیبا