🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 مبتلا

(ثبت: 222839) فروردین 19, 1399 

 

تو مبتلا به دوستت دارمی شده ای کشنده
بر لب های کبودِ مردی مسلول

اما باور کن
تو را
با همه دوری ات
که قِدمَتِ درد است
دوست دارم!
ای سکوت لاجوردی مسموم،
تنهایی چُنان ضخیم،
میان آغوش کوهی از غربت

باور کن
چشم های من هرگز
به خمیازه کسل کننده ی روزهای هفته
اعتنا نکردند
و هر روز مصرانه
مشتاق دیدارت هستند

کاش توان گفتنت بود
و می‌گفتی،
چگونه است
که دلْ تو را
مثل یک مادیان می دَوَد؟
در میان خیل عاشقان هزار ساله ات
اما تو دل به قاطری لنگ سپردی
در مسیر سلاخ‌خانه!!!

کاش باورت شود
اندوه من،
آن اندوه چند هزار سالهٔ من
هنوز قامت راست دارد
و امیدم
در گوشه ای از گورستان متروک شهر
فرو رفته است.

سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (3):

نظرها
  1. ولی اله بایبوردی

    فروردین 19, 1399

    شیفتگی انسانی که مسلول شده

    علاجی ندارد …

    روان را باید اصلاح کرد

    سلام و درود

    دستمریزاد

    تقدیمی : 🌸

    گوشه تنهایی چو مسلولی رها
    از کسانی ، آشنایان ، ای رها

    یاد ایوبی کنی یک لحظه ای
    ترک شهری را به خاطر زخمها

    ولی اله بایبوردی

    19 / 01 / 1399

    🌺🌺🌷🌺🌺

  2. مسیب عبدلپور

    فروردین 19, 1399

    درود و ادب شاعر محترم استاد فلاحی

    عالی بود
    احسنت
    👏👏👏👏

    شادکام باشید

    🌹🌷🌷🌹🌷🌹

  3. رضا زمانیان قوژدی

    فروردین 19, 1399

    سلام.
    زنده باشید
    لذت بردم
    🌹🌺

  4. حسن مصطفایی دهنوی

    فروردین 20, 1399

    درود ها استاد
    بسیار زیبا است
    سربلند باشید

    🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا