🍃🌷🍃به پایگاه ادبی شعر پاک خوش آمدید 🍃🌷🍃

 مرثیهٔ آب

(ثبت: 256711) اسفند 8, 1401 

 

آب در آوندِ درختان خشکید
کودکانِ تشنه لب در سودایِ ترنمی
به خوابی مرگبار گرفتار آمدند
چکاوکی در رؤیایِ چکه ای
دل به دریا زد
افسوس
اما از بالیدن باز ماند بال‌هایش
دخترکانِ گرمسیری
کوزه هایِ خشک و خالی را
به تشییع آب می آوردند وُ رودهٔ گندیدهٔ رود
چون مُرداری کرم زده بی وقفه تعفن می تراوید
آری…. آدمیانِ مبتلا به هبوطِ اندیشه
ناجوانمردانه کشته بودند آب را

 

 

 

 

کاربرانی که این شعر را پسندیده اند (1):

بستن فرم


سلام و درود
بسیار زیباست
سپاس از حضورتان
لذت بردم
شادکام باشید
در پناه خدا