مرداب

در شعر بحثی هست به نام مراعات نظیر
یعنی اگر من جایی ستاره را آوردم ، از عناصری مثل ماه و آسمان و خورشید و نور و شمع و شب و … هم استفاده کنم و به این شیوه ، کلمات کلیدی در شعر را به وسیله ی نظایر خودش پشتیبان باشم :

ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی ست
حال هجران تو چه دانی که چه مشکل حالی ست

در بیت بالا از حافظ ، ماه / سال و هفته این نقش حمایتی را برای هم دارند . ( هرچند ماه در نقش های دیگری نیز آمده ) و در بیت پایین از سعدی کودک و پیر و جوان نظیر هم هستند و رعایت شده اند :

می با جوانان خوردنم باری تمنا می کند
تا کودکان در پی فتند این پیر دردآشام را

در غزل بالا صرف نظر از زیبایی های دیگر آن ، این امر به خوبی و ملاحت رعایت شده است :

مرداب / دریا
امروز / فردا

چرخش / سرگیجه
گردش

کودک / بابا

خواب / شب / تاریک
کابوس / وحشت /

پنهان / پیدا

سکوت / غوغا ، صدا

گندم / آسیاب
الک / نانوا

حرم / گنبدت

دستتان مریزاد و تنتان سلامت .

سلام جاوید عزیزم

بی هیچ شکی حضرتعالی از شاعران مبرز شعر پاک می باشید و شاهد آثار خوبی از شما بوده ام. چون اجازه نقد داده اید عرض می کنم که در دوبیت ذیل مشکل وزنی وجود دارد :

آن خواب زده در شب تاریک بی فروغ
کابوس وحشتم که به رویا نمی رسم

من خواهشم برای دو هزار سیب سرخ
با این ولع به عالم معنا نمی رسم

اگر به این شکل ویرایش شود مشکل بر طرف خواهد شد:

/ خوابم ربود در شب تاریک بی فروغ/
کابوس وحشتم که به رویا نمی رسم

/ یک خواهش است با من و بسیار سیب سرخ/
با این ولع به عالم معنا نمی رسم

در پناه خدا سلامت و موفق باشید 🌱🌹👌👌👌👌👌🌹🌱

جناب برهان جاوید
درود بر شما
در پناه خدا پاینده باشید
🙏🌹🌹🌹

درود و عرض ادب و احترام
سپاس از حضور پر مهر تان سرکار خانم طلعت خیاط پیشه ادیب و گرامی
پاینده و پیروز باشید
🙏🌹